FOOD
Service
28
Ένα χρωματιστό ποτήρι θα αλ-
λοιώσει το χρώμα του, ενώ ένα
πολύπλοκο σχέδιο με μικρό ή
μεγάλο στόμιο θα μας εμποδί-
σει να αντιληφθούμε το άρωμά
του.
Ένα διάφανο, απλό ποτήρι
με λεπτό πόδι θα μας επιτρέψει
το εύκολο πιάσιμο, χωρίς να
κρύβει το χρώμα του κρασιού.
Το λεπτό του πόδι θα μας βοη-
θήσει να το πιάνουμε, χωρίς το
χέρι μας να αλλοιώνει τη θερ-
μοκρασία του κρασιού. Σερβί-
ρουμε το κρασί μόνο στο 1/3
του ποτηριού. Ο υπόλοιπος κε-
νός χώρος θα μας επιτρέψει να
αντιληφθούμε τα αρώματά του.
Πάντοτε δοκιμάζετε πρώτος
το κρασί πριν το σερβίρετε
στους καλεσμένους σας. Έτσι,
τους προστατεύετε από ένα
χαλασμένο κρασί. Αν δεν τελει-
ώσετε ένα μπουκάλι κρασί,
μπορείτε να το διατηρήσετε 2-
3
ημέρες ξαναβάζοντας το
φελλό του, ώστε να κρατήσετε
έξω τον αέρα. Μπορείτε επίσης
να αγοράσετε ειδικές «αντλίες
κενού» ώστε να διώξετε εντε-
λώς τον αέρα, και αυτό θα σας
δώσει περιθώριο τουλάχιστον
δύο ακόμη ημερών. Κρατήστε
τα λευκά κρασιά στο ψυγείο
και τα κόκκινα σε δροσερό και
σκιερό μέρος. Είναι δύσκολο
να προσδιορίσει κανείς πόσο
θα κρατήσει το κρασί που ανοί-
χτηκε, αλλά όσο καλύτερης
ποιότητας είναι ένα κρασί τόσο
περισσότερο θα διατηρηθεί.
2.
Σωστή θερμοκρασία
Κάθε τύπος κρασιού χρειά-
ζεται τη δική του θερμοκρασία
σερβιρίσματος. Έτσι:
•
Λευκά ξηρά και ροζέ κρασιά
8-12
°C (ποτέ παγωμένα)
•
Γλυκά και αφρώδη κρασιά:
6-9
°C
•
Ελαφρά φρουτώδη ερυθρά
κρασιά: 12-16°C
•
Για τα υπόλοιπα ερυθρά
κρασιά παλαίωσης: 16-18°C
(
θερμοκρασία δωματίου)
Η υψηλή θερμοκρασία του
χώρου θα οδηγήσει στη γρήγο-
ρη εξάτμιση του αλκοόλ, με
αρνητικές επιπτώσεις στα αρώ-
ματα του κρασιού. Αν ο χώρος
είναι ζεστός, η θερμοκρασία
του κρασιού θα συνεχίσει να
ανεβαίνει, άρα θα πρέπει να
κρυώσουμε ελαφρά το κρασί
πριν το σερβίρισμα.
3.
Η σωστή σειρά σερβιρίσμα-
τος
•
Τα κρασιά σερβίρονται με
βάση τον αλκοολικό τους βαθ-
μό. Πρώτα τα χαμηλόβαθμα
και μετά τα υψηλόβαθμα σε αλ-
κοόλ.
•
Τα ελαφρά σε αρώματα πριν
τα πλούσια.
•
Τα λευκά πριν τα ερυθρά. Με
εξαίρεση τα γλυκά αφρώδη ή
τα αρωματικά.
•
Μεταξύ των ερυθρών προη-
γούνται τα μαλακά (ελαφρά)
και μετά ακολουθούν τα στυφά
και σκληρά κόκκινα που συνή-
θως συνοδεύουν τα κυρίως φα-
γητά. Όσον αφορά στην έντα-
ση του χρώματος, τα ανοιχτό-
χρωμα κόκκινα προηγούνται
των έντονα έγχρωμων κόκκι-
νων.
•
Τα «παγωμένα» πριν τα «της
θερμοκρασίας δωματίου».
Εξαίρεση αποτελούν τα αφρώ-
δη και τα αρωματικά που σερ-
βίρονται στο τέλος παγωμένα.
Όσον αφορά στη θερμοκρασία
δωματίου, αυτή κυμαίνεται με-
ταξύ 12°C Κελσίου και 20°C.
•
Ένα πλούσιο κόκκινο κρασί
ποτέ δεν σερβίρεται με ψάρι,
οστρακοειδή ή μαλάκια (Ένα
κόκκινο κρασί με τανίνες, σε
συνδυασμό με ένα λιπαρό ψά-
ρι, αφήνει στο στόμα μία δυσά-
ρεστη μεταλλική γεύση). Εξαί-
ρεση μπορεί να αποτελέσει ένα
ψάρι που ετοιμάστηκε με σάλ-
τσα από κόκκινο κρασί και αρ-
κετά μπαχαρικά (π.χ. ψάρι πλα-
κί).
•
Ένα μεγάλο κρασί ουδέποτε
σερβίρεται από μόνο του στο
τραπέζι αλλά πάντοτε μετά
από όλα τα άλλα.
•
Ένα παλαιωμένο (κάβα) λευ-
κό γλυκό κρασί ουδέποτε σερ-
βίρεται με κόκκινο κρέας ή κυ-
νήγι.
•
Τα αφρώδη κρασιά σερβίρο-
νται με βάση τον τύπο τους. Τα
ξηρά στην αρχή ως ορεκτικό
ποτό (aperitif) και τα γλυκά στο
τέλος ως συνοδευτικό του γλυ-
κού.
Εάν κατά τη διάρκεια του
γεύματος σερβιριστούν περισ-
σότερα από ένα κρασιά, η σει-
ρά που ακολουθείται είναι:
αφιέρωμα
'
'
Ένα διάφανο,
απλό ποτήρι με
λεπτό πόδι θα
μας επιτρέψει
το εύκολο
πιάσιμο, χωρίς
να κρύβει το
χρώμα του
κρασιού.
