FOOD
Service
32
Αυγά.
Η έντονη οσμή και η
πλούσια γεύση τους δυσκολεύ-
ουν το συνδυασμό με το κρασί,
αφού σχηματίζουν μία στρώση
μέσα στο στόμα και μπλοκά-
ρουν το κρασί. Διαλέξτε κρασί
βασιζόμενοι στα υπόλοιπα συ-
στατικά με τα οποία είναι μα-
γειρεμένο ή συνοδεύεται το
αυγό (σάλτσες κ.λπ.) ή συνο-
δεύστε το με σαμπάνια. Απο-
φύγετε τα τανικά κρασιά, δηλα-
δή τα κόκκινα, και αυτά που
έχουν ωριμάσει σε βαρέλι.
Ποικιλίες που καλλιεργού-
νται στην Ελλάδα:
Από κόκκινα σταφύλια:
Αγιωργίτικο, Βερτζαμί, Κοτσι-
φάλι, Κρασάτο, Λιάτικο, Λη-
μνιό, Μαντηλαριά, Μαυροδάφ-
νη, Μαύρο Μεσενικόλα, Μο-
σχάτο Αμβούργου, Μοσχοφίλε-
ρο (δίνει λευκό κρασί), Νεγκό-
σκα, Ξινόμαυρο, Σταυρωτό.
Από λευκά σταφύλια:
Αθήρι,
Αηδάνι, Ασύρτικο, Βηλάνα, Δαφ-
νί, Μονεμβασιά, Μοσχάτο Σά-
μου, Μοσχάτο Λευκό, Μοσχάτο
Αλεξανδρείας, Μπατίκι, Ντεμπί-
να, Πλυτό, Ροδίτης, Ρομπόλα,
Σαββατιανό, Μαλαγουζιά.
Αποκωδικοποίηση
των ετικετών –
Κατηγορίες οίνων
Η ετικέτα σε μία φιάλη είναι
το πρώτο στοιχείο του κρασιού
με το οποίο ερχόμαστε σε επα-
φή. Σ’ αυτή βρίσκονται υποχρε-
ωτικές και προαιρετικές ενδεί-
ξεις σύμφωνα με την εθνική και
ευρωπαϊκή νομοθεσία. Εάν ο
καταναλωτής μπορεί να τις
αποκωδικοποιεί, τότε θα είναι
σε θέση να αξιολογεί το προϊόν
που πρόκειται να καταναλώσει.
Οι υποχρεωτικές ενδείξεις
που αναγράφονται στην ετικέ-
τα είναι:
1.
Η κατηγορία του κρασιού
(
Τοπικός, Ο.Π.Α.Π., Ο.Π.Ε.,
κ.λπ.).
2.
Το όνομα του εμφιαλωτή
(...
ίσως ο βασικότερος παράγο-
ντας πάνω στην ετικέτα και μέ-
σα στη φιάλη!).
3.
Ο ονομαστικός όγκος της
φιάλης. Επιτρεπτά δεν είναι όλα
τα μεγέθη φιαλών, παρά μόνο
τα πολλαπλάσια και υποπολλα-
πλάσια του 0,75lt και του 1 λί-
τρου. Η πιο μικρή φιάλη κρασι-
ού είναι 0,187lt.
4.
Αλκοολικός τίτλος του πε-
ριεχομένου κρασιού. Αναφέρε-
ται στην επί τοις εκατό περιεκτι-
κότητα του κρασιού σε οινό-
πνευμα.
5.
Ακόμη μπορεί να υπάρχουν
στην ετικέτα και άλλες πληρο-
φορίες όπως η χρονιά της εσο-
δείας, συστάσεις για την κατα-
νάλωση του κρασιού κ.λπ.
Η ελληνική νομοθεσία προ-
βλέπει τέσσερις ποιοτικές κα-
τηγορίες κρασιών:
i.
Επιτραπέζιοι Οίνοι (Vins de
Table)
Δεν υπάρχουν περιορισμοί
στις ποικιλίες και στις περιοχές
προέλευσης των σταφυλιών
και οι οινοποιοί εκμεταλλεύο-
νται την ελευθερία αυτή για
την παραγωγή άριστων κρα-
σιών cuvee.
Αντίστοιχα όμως δεν μπορεί
να αναφέρει στην ετικέτα εν-
δείξεις όπως οινοποιήσιμες
ποικιλίες, περιοχή προέλευσης,
παλαίωση, χρονολογία.
ii.
Τοπικοί Οίνοι (Regional Wines)
Τα σταφύλια προέρχονται
από μία συγκεκριμένη γεωγρα-
φική περιοχή, η οποία έχει χα-
ρακτηριστεί ως οινοπαραγωγι-
κή περιοχή, συνήθως μία Περι-
φερειακή Ενότητα (π.χ. Τοπι-
κός Οίνος Ηρακλείου, Τοπικός
Οίνος Αγίου Όρους, Τοπικός
Οίνος Πελοποννήσου, Τοπικός
Οίνος Θεσσαλίας κ.λπ.).
Για να μπορέσει ένας παρα-
γωγός να χρησιμοποιήσει τον
όρο «Τοπικός» θα πρέπει:
•
Τα σταφύλια που χρησιμο-
ποιεί να προέρχονται από τη
συγκεκριμένη περιοχή, η οποία
αναφέρεται στην ετικέτα και εί-
ναι νομοθετημένη για Τοπικούς
Οίνους.
•
Τα σταφύλια να προέρχονται
από ποικιλίες που αναγράφο-
νται στη νομοθεσία αναγνώρι-
σης του εκάστοτε Τοπικού Οί-
νου. Συνήθως πρόκειται για τις
συνιστώμενες ποικιλίες μίας
περιοχής. Για να γίνει μία ποικι-
λία συνιστώμενη, θα πρέπει να
περάσει από μία πετυχημένη
αφιέρωμα
