Food Service τ. 135

Και Burger restaurant και κρέπες και καφές και, και, και… Πρόσφατα, με μια παρέα φίλων και συνοδεία αρκετών παιδιών, επισκεφτήκαμε ένα (αυτο)προ- βαλλόμενο ως «Burger restaurant», ενώ κάπου παραδίπλα προστίθεται και το «Καφετέρια», σε μια δυτική συνοικία της πρωτεύουσάς μας. Τις απαραίτητες θετικές συστάσεις και το ευ- ρύτερο… promotion του εν λόγω καταστήματος είχε ένας εκ των μελών της παρέας, ο οποίος επι- σήμανε πως, καθώς είχαμε αρκετά παιδιά στην ομήγυρη, το γεγονός ότι στο μενού του υπήρχαν ορισμένα «καλούδια» (λ.χ. burgers, κοτομπου- κιές, πατάτες, ζυμαρικά κ.ά.) που φαντάζουν θελ- κτικά στους ουρανίσκους των μικρών, «αλλά και κρέπες, αλμυρές και γλυκές», αρκούσαν για να εμπιστευτούμε την κρίση του. Εν πρώτοις, ο κατάλογος μου φάνηκε κομματά- κι… αχταρμάς, καθώς Burger restaurant με ελά- χιστα (6 τον αριθμό) burgers δεν θυμάμαι να έχω επισκεφτεί κατά το παρελθόν. Πριν βιαστείτε να με κρίνετε ως… περίεργο, να σας αναφέρω πως στο ίδιο μενού υπήρχαν 10 (δέκα, ολογράφως) πιάτα ζυμαρικών, 7 αλμυρές και 5 γλυκές κρέπες, 3 (μόλις) ορεκτικά, καθώς επίσης και 5-6 σαλάτες. Μια sloppy… μπολονέζ! Για να μη μακρηγορώ, παρήγγειλα ένα (από τις έξι συνολικά αντίστοιχες επιλογές του «Burger restaurant») Sloppy Joe Burger. Έχοντας γευτεί πολλάκις το εν λόγω πιάτο στο εξωτερικό, αυ- τομάτως οι σιελογόνοι αδένες μου «χτύπησαν» κόκκινο! Και εκεί έμειναν… Α, και στο 1/4 του ψωμιού (ο Θεός να το κάνει bun) που έμεινε –κυριολεκτι- κά– στα χέρια μου, καθώς από τη μια το μαλακό συνοδευτικό ψωμάκι (που η κουζίνα δεν θεώ- ρησε σκόπιμο να το ψήσει, έστω και ελαφρώς) και από την άλλη η υπερβολική ποσότητα του υπέρμετρα ζουμερού κιμά λειτούργησαν διαλυ- τικά, δίχως να μου επιτραπεί να δοκιμάσω μια ολοκληρωμένη δαγκωματιά. Για… κακή μου τύχη, ένας πιτσιρίκος από την παρέα παρήγγειλε μακαρόνια μπολονέζ. Ως συ- νήθως έφαγε 1-2 κουταλιές και… βουρ στην πλατεία για παιχνίδι. Καθώς μια υπόνοια… απο- φάσισε να με επισκεφτεί, ζήτησα να δοκιμάσω μια κουταλιά από το –περίπου– άθικτο πιάτο του νεαρού. Μπίνγκο! Ο κιμάς της μακαρονάδας ήταν ο ίδιος με του Sloppy Joe. Απαράλλακτος! Κάτι που δεν μπορεί να συνάδει με τη συνήθη γευστι- κή (αν)ομοιότητα των δύο πιάτων, καθώς οι συ- νταγές τους στηρίζονται σε άλλες βάσεις, αξιοποι- ώντας διαφορετικά μπαχάρια και καρυκεύματα, επίπεδα οξύτητας, αλλά και τρόπο μαγειρέματος. Χρήσιμες οι λογικές της εξοικονόμησης πόρων, χρόνου και προσπάθειας, ωστόσο μπορούν να προκύψουν σε κάνα… εκατομμύριο άλλα σημεία της συνολικότερης λειτουργίας ενός εστιατορί- ου. Και σίγουρα όχι στο πλέον σημαντικό, στη γεύση! Γιατί, αλήθεια, ποιος άλλος μπορεί να αποτελεί τον πλέον καθοριστικό παράγοντα που διαφοροποιεί κάθε γευστική εστιατορική πρότα- ση; Άραγε, δεν έχουν αντιληφθεί πως η σύγκρι- ση μπορεί να αποβεί… μοιραία για τους ίδιους; Πόσω μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία επιλέγεις μια «branded» ονομασία προκειμένου να χαρακτηρίσεις κάτι που απέχει παρασάγγας από αυτό που προσφέρεις. Δύο λέξεις αρκούσαν να μεταβάλουν το τοπίο! Ξέρετε, θα ήταν περισσότερο τίμιο και σίγουρα δεν θα άφηνε περιθώρια σύγκρισης και αμφισβή- τησης, εάν δίπλα από την ονομασία «Sloppy Joe Burger» στο μενού τους πρόσθεταν την ξεκάθαρη λεκτική επεξήγηση: «Our way!». Σε αυτή την περί- πτωση, θα μπορούσαν αντί για τον κιμά μπολονέζ να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τη… σάλτσα για πίτσα ή το μείγμα για κρέπες (εξυπακούεται με μια σοβαρή δόση υπερβολής…). «Είναι η δική μας, διαφορετική εκδοχή», θα μπορούσαν να υποστη- ρίξουν δίχως δεύτερη κουβέντα – δύσκολο να αμφισβητηθεί, καθώς έχουν (προ)ενημερώσει. Φαντάζει αδιανόητο να πρέπει να εξηγήσεις σε επιχειρηματίες που έχουν επιλέξει να ρισκάρουν χρήματα, φήμη, κόπο και προσπάθεια πως σήμε- ρα ο κόσμος ταξιδεύει, δοκιμάζει, ενημερώνεται, μαγειρεύει, τολμά, ρωτά, παρακολουθεί μαγειρι- κές εκπομπές, αναζητά στο διαδίκτυο, συμμετέχει (επί πληρωμή, μάλιστα) σε εξειδικευμένα και καθετοποιημένα μαθήματα μαγειρικής που διορ- γανώνουν αναγνωρισμένοι επαγγελματίες μάγει- ρες… Άρα, τα περιθώρια να θεωρείτε πως κατα- φέρνετε να ξεγελάσετε μέρος των πελατών σας είναι ιδιαίτερα περιορισμένα, έως και μηδαμινά. Όταν ένα μενού δημιουργεί την απαραίτητη προσμονή για την απόλαυση μιας συγκεκριμένης γεύσης, χρήσιμο (όσο και αναμενόμενο) είναι μέ- σω του τελικού αποτελέσματος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πελατών. Σε αντίθετη περί- πτωση, η… πτώση (στο ηθικό και στην εκτίμηση) φαντάζει τεράστια. Όσο για τον μεγάλο χαμένο; Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάγος, ούτε διάνοια. Ένα Sloppy Joe αρκεί, για να κάνει τη δουλειά… < OPERATIONS 57 ‘ ‘ Χρήσιμες οι λογικές της εξοικονόμησης πόρων, χρόνου και προσπάθειας, ωστόσο μπορούν να προκύψουν σε κάνα… εκατομμύριο άλλα σημεία της συνολικότερης λειτουργίας ενός εστιατορίου.