23
ρεπορτάζ
συμβολή των οδών Έφεδρων Αξιωματικών και Γαλήνης.
Όπως δήλωσε αποκλειστικά στο περιοδικό μας: «Μέρα
μεσημέρι, στις 16:00, μπήκαν με όπλα μέσα στο κατά-
στημα το οποίο διαθέτει κάμερες, συναγερμό και
σεκιούριτι. Έχουμε πάρει όλα τα μέτρα ασφαλείας, αλλά
δεν υπολόγισαν τίποτα, μάλιστα δεν είχαν καν κουκού-
λες, τίποτα που να προστατεύει την ταυτότητά τους.
Μπήκαν λοιπόν μέσα με τα όπλα, πήραν τις εισπράξεις
και έφυγαν. Δεν πήραν τίποτα άλλο, θα μπορούσαν, αλλά
ευτυχώς πήραν μόνο τις εισπράξεις. Το όλο σκηνικό ήταν
μισό λεπτό υπόθεση, μπήκαν, τα πήραν και έφυγαν. Ήταν
υπάλληλός μου μέσα στο μαγαζί και, όπως είπε και στην
αστυνομία, ήταν δύο άτομα και το μόνο που είπαν ήταν
“ληστεία, τα λεφτά”, από την προφορά φάνηκε ότι ήταν
αλλοδαποί».
Ο κ. Σηφομιχελάκης πήγε το βίντεο που κατέγραψαν οι
κάμερες ασφαλείας στην ασφάλεια της Παλλήνης, αλλά
επειδή επρόκειτο για ένοπλη ληστεία που είναι κακούρ-
γημα, την υπόθεση έχει αναλάβει το τμήμα διαρρηκτών
της ΓΑΔΑ. Όπως επισημαίνει ο ίδιος: «Στην ασφάλεια της
Παλλήνης γίνονται συνέχεια καταγγελίες, γιατί έχουν
ανοίξει όλα τα μαγαζιά της περιοχής. Δεν ξέρω τι θα γίνει
αν τους πιάσουν, μάλλον θα τους αφήσουν, όπως γίνεται
πάντα στην Ελλάδα, και θα συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο.
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι αδίστακτοι. Όταν
μπαίνει κάποιος με το όπλο μέρα μεσημέρι, δεν υπολογί-
ζει τίποτα και ειδικά όταν βλέπει ότι έχει κάμερες, αφού
είναι εμφανείς και έχουμε και ταμπέλα ότι το κατάστημα
έχει σύστημα καταγραφής. Έχουμε σεκιούριτι, έχουμε
περίπολο που περνάει συχνά έξω από το μαγαζί. Δίνουμε
πιο πολλά σε λειτουργικά έξοδα για να είμαστε ασφαλείς
και πάλι δεν είμαστε. Έχουμε και το μπουτόν ασφαλείας,
αλλά έχουν μάθει αυτοί όλα τα κόλπα. Με το που πας να
το πατήσεις, σου λένε τα χέρια ψηλά, δεν προλαβαίνεις
να το πατήσεις. Αλλά και να το πατήσεις, πάλι δεν προλα-
βαίνουν να έρθουν, αφού όλη η υπόθεση κρατάει μισό
λεπτό, δηλαδή δεν προλαβαίνει και η αστυνομία να έρθει
να τους πιάσει».
Από το ταμείο απέσπασαν 600 ευρώ, ωστόσο το σημα-
ντικότερο είναι ο κίνδυνος στον οποίο τέθηκε η ζωή του
υπαλλήλου. «Το κατάστημα στην Κάντζα κλείνει στις
00:30, παλιά φοβόμασταν το βράδυ, τώρα φοβόμαστε
και την ημέρα. Σε φτάνουν δε στο σημείο να λες να
βρουν κάτι να πάρουν και να φύγουν από το να μου
σπάσουν όλο το μαγαζί ή να μου κάνουν κακό. Το λέω
αυτό γιατί και το ταμείο δεν έχει πλέον πολλά λεφτά, η
