Basic HTML Version
Δεν έχετε άμεσο έλεγχο του σκάφους,
απλά ρίχνετε σε ό,τι εχθρικό υπάρχει
μπροστά σας – μοιάζει περισσότερο με
ένα casual mini–game, παρά με simulator.
To Ship έχει το δικό του inventory με
slots όπως Shield, Hull, Beam Weapons,
Missile Launchers κ.τ.λ., μπορείτε, δηλα-
δή, να αναβαθμίζετε και αυτήν την «πτυ-
χή» του χαρακτήρα σας με αντικείμενα
που θα κατασκευάσετε ή θα αγοράσετε
από άλλον παίκτη ή από vendor. Προς το
παρόν, κάθε αποστολή δίνει experience/
credits και κάποια tokens που, αν μαζευ-
τούν πολλά, ξεκλειδώνουν κάποιες αντα-
μοιβές (εξοπλισμός σκάφους ή κουτάκια
με random αντικείμενα). Το κομμάτι αυτό
είναι καθαρά για single player – κάτι που
ξενίζει ορισμένους, αλλά νομίζω πως,
επειδή ακριβώς είναι ανέμελο «διάλειμμα»
από το βασικό παιχνίδι, ήταν τελικά σωστή
η απόφαση αυτή. Γενικά, μου αρέσει η πα-
ρουσία του space combat: λειτουργεί τό-
σο ως «ευχάριστο διάλειμμα» για να ξελα-
μπικάρεις, ενώ ενσωματώνει στον τίτλο
ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του Star
Wars, τις επικές διαστημομαχίες.
JEDI ΕΝΑΝΤΙON SITH
Λίγες παρατάξεις έχουν τόσο μίσος με-
ταξύ τους όσο οι Jedi με τους Sith… και
από αυτήν την άποψη, το SW:TOR έχει εκ-
πληκτικό υπόβαθρο για PvP. Αυτήν τη
στιγμή υπάρχουν τρεις αρένες, στις οποίες
δηλώνετε συμμετοχή πατώντας ένα πλή-
κτρο, από οπουδήποτε στον κόσμο. Μόλις
βρεθούν αρκετά άτομα, ο matchmaker
σάς βάζει στην τύχη σε μία από τις τρεις
αρένες. Δεν υπάρχουν «κατηγορίες» ανά-
λογα με τα character levels, απλά γίνεται
μία «εξίσωση» ώστε όλοι να έχουν πάνω –
κάτω τα ίδια stats και hit points, όπως
έκανε το Warhammer Online. Δεν είναι
100% δίκαιο, αλλά είναι βολικό, γρήγορο
και αφαιρεί μπελάδες και «παραθυράκια»
για exploits. Είναι, άραγε, περισσότερο δί-
καιο ένας «φτιαγμένος» χαρακτήρας με
level 19 που παίζει πάντα στην κατηγορία
10–20; Η λύση του SW:TOR είναι λίγο «χο-
ντροκομμένη», αλλά δεν είναι άσχημη.
Οι τρεις αρένες έχουν εντελώς διαφο-
ρετική τεχνοτροπία και στόχους. Το
Huttball είναι κάτι σαν φουτουριστικό
handball: κάθε ομάδα προσπαθεί να πάρει
την μπάλα και να την πάει στην άλλη
πλευρά του γηπέδου για να σκοράρει. Το
ίδιο το γήπεδο έχει αρχιτεκτονικό ενδια-
φέρον, με λίμνες από οξύ και πηγάδια
φωτιάς, πίδακες αέρα που σε τινάζουν
ψηλά, σκάλες, εμπόδια και υπόγεια. Το
Void Star είναι χάρτης τύπου Assault με
αμυνόμενους/επιτιθέμενους. Στο πρώτο
μισό του αγώνα, η ομάδα σας προσπαθεί
να τοποθετήσει βόμβες σε πόρτες και να
προχωρήσει προς το τέλος της πίστας, με
αντίπαλο όχι μόνο τους εχθρικούς παί-
κτες, αλλά και το ρολόι. Στο δεύτερο μι-
σό, οι ρόλοι αντιστρέφονται. Το τρίτο
Warzone του Alderaan είναι πιο κλασικό
Capture–the–Point επίπεδο: υπάρχουν
τρία «κανόνια» που πυροβολούν τα σκάφη
των αντιπάλων. Κάθε ομάδα πρέπει να
κρατήσει στην κατοχή της όσο γίνεται πε-
ρισσότερα κανόνια, μέχρι ο αντίπαλος
δείκτης αντοχής να φτάσει στο μηδέν.
Στο τέλος του αγώνα, όλοι κερδίζουν
experience, credits και τα απαραίτητα
commendations που αποτελούν τη νομι-
σματική μονάδα του PvP, αλλά και Valor
(που αυξάνει το PvP επίπεδο και τις διαθέ-
σιμες αγορές από τους PvP vendors).
Εξαιρετική πινελιά είναι η ψήφος για τον
MVP: στο τέλος ψηφίζετε με ένα κλικ στο
αντίστοιχο εικονίδιο για τον ΜVP της ομά-
δας, ο οποίος αμείβεται με κάτι παραπάνω
σε credits/commendations. Αυτήν τη στιγ-
μή, πάντως, έχω την αίσθηση ότι το PvP
σύστημα ευνοεί τους melee χαρακτήρες
και όσους έχουν ικανότητες για stealth –
αλλά, όπως γίνεται πάντα, το PvP κομμάτι
ενός ΜΜΟ είναι αυτό που δέχεται τις πε-
ρισσότερες αλλαγές ισορροπίας στα
patches μέχρι να βρεθεί η χρυσή τομή.
TA ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Το SW:TOR δεν έχει φτάσει ακόμη στο
100% των δυνατοτήτων του και πρέπει
άμεσα να κυκλοφορήσει ένα καλό patch
που θα απευθυνθεί σε μερικά ζητήματα.
Δεν υπάρχουν bugs και σοβαρά προβλή-
ματα, αλλά κάποιες λειτουργίες πρέπει να
εξομαλυνθούν (το Auction House χρειάζε-
ται λίγο στρώσιμο και δεν είναι φιλικό στις
αναζητήσεις), ενώ κάποια χρήσιμα εργα-
λεία πρέπει να ενσωματωθούν γρήγορα
(ένας matchmaker για να βρίσκετε συ-
μπαίκτες για instances αυτόματα). Μεγάλο
λάθος είναι σίγουρα ο τρόπος εισαγωγής
του specialization, αλλά και το ότι είναι
μία μόνιμη, μη αναστρέψιμη επιλογή. Ο
παίκτης θα έπρεπε να έχει την ικανότητα
δοκιμής του gameplay κάθε υπο–κλάσης
προτού πάρει μία τόσο οριστική απόφαση,
ή, έστω, να του δίνεται αργότερα η επιλο-
γή όταν κάνει respec, να αλλάξει
υπο–κλάση (ακόμη και αν κοστίζει μία πε-
ριουσία). Το Legacy System είναι… λειψό,
δυστυχώς. Όπως είναι τα πράγματα αυτήν
τη στιγμή, απλώς δίνετε στο χαρακτήρα
σας ένα παρατσούκλι που θέλετε εσείς
και κερδίζετε κάποιους πόντους όπως
προχωράνε τα κεφάλαια του class quest,
πόντοι που… κάποτε θα γίνουν «κάτι»! Εδώ
δυστυχώς βρισκόμαστε μπροστά σε μία τε-
ράστια ταμπέλα που λέει «UNDER
CONSTRUCTION», καθώς η λειτουργία αυτή
δεν έχει πλήρως ενσωματωθεί, αφήνοντάς
μας με μία αίσθηση κενού.
Οι κόσμοι που θα επισκεφθείτε είναι ποι-
κιλόμορφοι, όπως είναι και στο Star Wars
setting. Η μηχανή γραφικών γενικώς δεν εί-
ναι της τελευταίας τεχνολογίας, με σκοπό
να μπορούν να παίξουν άνετα και μεσαία
μηχανήματα: έχει όμως γίνει εκπληκτική
δουλειά για τα δεδομένα της κατηγορίας,
με προσοχή στη λεπτομέρεια και σεβασμό
στο setting. Αυτό που όμως δεν περίμενα,
ήταν η προσέγγιση στα models: χωρίς να
φτάνουν το cartoon–style του World of
Warcraft, δεν είναι αυστηρά «ρεαλιστικά».
Αυτό είναι θέμα γούστου, αλλά προσωπικά
θα τα προτιμούσα 100% ρεαλιστικά και σο-
βαρά, παρά να υπάρχει αυτή η πινελιά τε-
PC Master
94
Τα ολογράμματα
χρησιμοποιούνται
αρκετά. Αν, μάλιστα,
είστε μακριά από
την ομάδα σας όταν
ξεκινήσει διάλογο,
μπορείτε να συμμε-
τέχετε κι εσείς από
μακριά, μέσω ολο-
γράμματος!
Ο πρώτος Companion του Jedi είναι, φυσικά,
ένα ρομποτάκι που σώζετε!