Basic HTML Version
R
eview
ένα ξεκάθαρα δικό τους στίγμα. Τα λιγοστά
αλλά πολύ όμορφα video sequences ολο-
κληρώνουν ιδανικά το οπτικό πακέτο. Το
Kingsport του St. Armando είναι ένας ει-
δυλλιακός θαλάσσιος κόλπος, που θα μπο-
ρούσε να υπάρχει και στην πραγματικότη-
τα, –δεν είναι μία μη ρεαλιστική, παραμυ-
θένια, τοποθεσία– και που διαθέτει τη δική
του ατμόσφαιρα, η οποία υποβοηθούμενη
από τον πρωταγωνιστή, που φέρνει κάτι
από Καραϊβική, και τις ρέγκε και τζαζ μελω-
δίες που παίζουν, μεταφέρει ένα συνολικό
cool και χαλαρό συναίσθημα. Μια και ο λό-
γος περί μουσικής, εκτός από τον απόλυτο
εναρμονισμό της με τη γενική εικόνα του
Journey Down, είναι από τις καλύτερες συ-
νοδείες τίτλων περιπέτειας που μπορώ να
φέρω στο μυαλό μου. Δένει απόλυτα με
τον χαρωπό και πάντα ευδιάθετο Bwana
και συμβάλλει στον ιδιαίτερο χαρακτήρα
της περιπέτειας. Σε κάποια άλλα σημεία,
δε, όπως στο δωμάτιο του Kaonandodo,
αλλάζει εντελώς ύφος, μεταφέροντας τη
νοσταλγία του ήρωα για τον πατέρα του
και τη θλίψη που νιώθει για την απουσία
εκείνου. Όσο για το voice acting, απλά
βγάζω το καπέλο στους ανθρώπους της
Skygoblin. Ποιον να πρωτοαναφέρω; Τον
Bwana; Τον Kito; Τον σεφ στο γιoτ ή τον
υπεύθυνο αποβάθρας του πλοίου M.S.
Corollo; Απολαυστικό και πολύ κεφάτο
speech, απολύτως ταιριαστό και αυτό με
τη σειρά του με την όλη εικόνα του τίτλου.
Ο χειρισμός δεν παρουσιάζει καμία και-
νοτομία, θετική ή αρνητική. Πλήκτρο προ-
βολής των hotspots δεν υφίσταται, αλλά
αυτό δεν συνεπάγεται την ύπαρξη συνε-
χούς και ενοχλητικού pixel hunting, καθώς
τα αντικείμενα με τα οποία μπορούμε να
αλληλεπιδράσουμε είναι ευμεγέθη και εμ-
φανή, θυμίζοντας το πρόσφατο Hector,
που ακολούθησε την ίδια τακτική. Κοινό
στοιχείο υπάρχει και με ένα ακόμη πρό-
σφατο adventure game, το Yesterday της
Pendulo studios, καθώς για να χρησιμοποι-
ήσουμε ένα αντικείμενο, πρέπει να το κλι-
κάρουμε και, κρατώντας πατημένο το
mouse button, να το σύρουμε από την
inventory bar, που βρίσκεται στο κάτω μέ-
ρος της οθόνης, στο σημείο που θεωρούμε
ότι χρειάζεται. Η διαδικασία δεν είναι ούτε
δύσκολη ούτε πολύπλοκη, οπότε δεν θα
προβληματίσει κανέναν. Οι διάφορες έξο-
δοι σε μία οθόνη εμφανίζονται με κόκκινο
βέλος, αλλά δεν παρέχεται η δυνατότητα
του διπλού κλικ πάνω τους, για να επιταχύ-
νουμε την όλη διαδικασία. Κατευθύνοντας
τον κέρσορα στο πάνω μέρος εμφανίζεται
η μπάρα με τις επιλογές save/load/exit, κα-
θώς και οι ρυθμίσεις περί του επιπέδου
έντασης του ήχου και της παρουσίας ή μη
υποτίτλων επί της οθόνης. Σημειώστε ότι
το παιχνίδι πραγματοποιεί ανά πάσα στιγμή
αυτόματο save, ενώ παρέχει και τρία slots,
ώστε να μπορούμε να σώσουμε τη θέση
μας και να γυρίσουμε εκεί, εάν το θελή-
σουμε. Κανένα παράπονο, λοιπόν, στο
νευραλγικό τομέα του χειρισμού, όπου το
παιχνίδι παίρνει άριστα.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ, ΔΡΑΣΗ, ΓΡΙΦΟΙ
H πρώτη γνωριμία μας με το Journey
Down σε αυτό το αρχικό από μία σειρά
τεσσάρων συνολικά επεισοδίων αποδει-
κνύεται σχετικά σύντομη. Για τα δεδομένα
των episodic games, όμως, τα καταφέρνει
πολύ ικανοποιητικά, αφού είναι μεγαλύτε-
ρο από αρκετά άλλα (για να μη μιλήσω για
το Yesterday, που το πλησιάζει σε διάρ-
κεια, όντας ολόκληρο παιχνίδι το δεύτερο).
Γεγονός είναι ότι στις ώρες που διαρκεί κα-
ταφέρνει να μας θέσει αντιμέτωπους με
έναν μεγάλο αριθμό γρίφων, οι περισσότε-
ροι εκ των οποίων είναι πολύ εύκολοι στην
επίλυση. Εδώ θα καταθέσω ένα μικρό πα-
ράπονο που έχω: σε δύο περιπτώσεις
υπάρχουν γρίφοι που είναι σε θέση να «τα-
λαιπωρήσουν» λιγάκι τον παίκτη και να τον
βάλουν να σκεφτεί ή να παρατηρήσει κα-
λύτερα ορισμένα πράγματα. Εκεί λοιπόν ο
Bwana, με τα σχόλια που κάνει, λίγο–πολύ
μαρτυράει στο περίπου τι πρέπει να πρά-
ξουμε, διευκολύνοντας πολύ το έργο μας.
Θα μπορούσαν οι άνθρωποι της Skygoblin
PC Master
106
Δεν χρειαζόταν το hint εδώ…
Πρέπει να καταφέρουμε να μπούμε στη μέσα
πλευρά του εστιατορίου.
Ο χώρος ξεκούρασης του Kito.
Ψάχνοντας τρόπο να μπούμε εντός του M.S. Corollo.