91
PC Master
T
o Team Fortress 2 δεν είναι καινούργιο παιχνίδι, παρου-
σιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό μαζί με το Orange
Box, το 2004. Είχε ήδη περάσει μία μικρή οδύσσεια και
τα έξι χρόνια ανάπτυξης (χωρίς κανένα δείγμα για την
εξέλιξη και την πορεία του), του είχαν χαρίσει τη φήμη
του vaporware. Ο λόγος της καθυστέρησης έγινε εμφα-
νής πολύ γρήγορα: ξέφυγε εντελώς από το ρεαλιστικό ύφος του
πρώτου Team Fortress, άλλαξε εντελώς την graphics engine και
προσέφερε ένα «τρελούτσικο» shooter, με γραφικά-καρτούν, έντο-
νο χιούμορ και διάθεση για αυτοσαρκασμό, γρήγορο gameplay και
σύστημα με κλάσεις. Ήταν μία απόλυτη επιτυχία. Αλλά το 2011,
όταν το παιχνίδι εισήλθε σε μία κατάσταση free-to-play, άρχισε να
απογειώνεται πραγματικά. Παράλληλα, η ενσωμάτωσή του στην
υπηρεσία Steam που ολοένα γιγαντωνόταν, του έδωσε άλλο αέ-
ρα. Achievements, stats και μπόλικα δώρα (και καπέλα, μην ξεχνά-
με τα καπέλα), έχουν δώσει, αργά και σταθερά, την πρωτιά στην
κατηγορία του.
Σε περίπτωση που δεν ξέρετε το παιχνίδι, να πούμε περιληπτικά
ότι υπάρχουν δύο ομάδες (κόκκινοι και μπλε), οι οποίοι μάχονται σε
διαφορετικούς χάρτες, με ποικιλία από objectives. Υπάρχουν Cap-
ture the Flag, King of the Hill, Assault κι ένα σωρό ακόμη. Οι εννέα
κλάσεις είναι για πολλούς το μυστικό επιτυχίας του TF2. Σχεδιασμέ-
νες με γούστο και χιούμορ, παίζουν με τα στερεότυπα των ηρώων
σε games και ακροβατούν τέλεια πάνω σε ένα πολύ καλοσχεδια-
σμένο σύστημα: ο Pyro κατακαίει κόσμο με το φλογοβόλο του, ο
Heavy είναι ο μπροστάρης με το μυδράλιο, o Scout είναι ταχύτατος,
ο Engineer χτίζει πυργίσκους, ο Medic κάνει heals, ο Soldier είναι ο
κλασικός, γενικευμένος πολεμιστής, ο Demo ειδικεύεται στα εκρη-
κτικά, ο Sniper στήνεται και εκτελεί από μακριά και ο Spy… μεταμ-
φιέζεται σε οποιονδήποτε από τους παραπάνω για να μπερδέψει
τους αντιπάλους! Παράλληλα, κάθε κλάση είναι απλή στο σχεδια-
σμό/χειρισμό, αφού έχετε μόνο δύο όπλα (βασικό και εναλλακτικό)
και ένα τυπικό για κοντινά χτυπήματα (melee). Είναι ένα τέλειο σύ-
στημα, η πεμπτουσία του class-based shooter.
Τόσο καιρό δεν είχαμε ασχοληθεί και πολύ με το φαινόμενο, κα-
θώς είναι από τα παιχνίδια που αλλάζουν διαρκώς, είναι ζωντανό
και μεταλλάσσεται. Παρ’ όλα αυτά, γυρεύαμε ευκαιρία να δώσου-
με λίγη αγάπη και προσοχή στο TF2 μέσα από τις σελίδες του πε-
ριοδικού και η τέλεια αφορμή ήταν ή πρόσφατη κυκλοφορία του
Mann vs Machine, του τελευταίου mode του παιχνιδιού που πα-
ρουσιάζει ένα εντυπωσιακό φρέσκο στοιχείο: αντί οι δύο κλασικές
ομάδες να μάχονται μεταξύ τους, υπάρχει μία ομάδα παικτών που
πρέπει να συνεργαστεί εναντίον της Α.Ι.
Αποφάσισα λοιπόν να βουτήξουμε στο Mann vs Machine. Αλλά
δεν θα το έκανα μόνος μου. Και θα το κάναμε… the PC Master way.
PC MASTER vs MACHINE
Οι συντάκτες ενημερώθηκαν ως εξής: «Δεν έχει σημασία αν ξέ-
ρετε ή όχι το παιχνίδι. Κατεβάστε το, στήστε Skype και ετοιμαστεί-
τε. Θα παίξουμε μερικά ματσάκια εναντίον ρομπότ στο νέο Mann
vs Machine.»
Πιστοί στο ραντεβού, βρεθήκαμε το συνεννοημένο βράδυ, έτοι-
μοι για όλα. Δυστυχώς, από λάθος υπολογισμό μου, μας έλειπε
ένας ακόμη (νόμιζα πως η ομάδα ήταν 5μελής, αλλά ήταν τελικά
6
μελής). Ψάξαμε επί τόπου τα contact lists μας για ένα θύμ-, έναν
εθελοντή και βρήκαμε τον Kerveros. Ακόμα δεν ξέρω ποιος είναι
και πού βρέθηκε. Κέρβερε, όπου και αν είσαι, σ’ ευχαριστούμε που
προσέφερες τη χοντρή σάρκα του Heavy για να σταματά τις σφαί-
ρες των ρομπότ.
Εγώ και ο Αλέξανδρος έχουμε παίξει ξανά Team Fortress 2 ενώ
είχα δει μερικά βίντεο του νέου mode, οι υπόλοιποι όμως έπαιζαν
για πρώτη φορά. Είχα φανταστεί πως, προτού αρχίσουν να κατα-
φθάνουν τα κύματα των ρομπότ, θα είχαμε άπλετο χρόνο να εξη-
γήσουμε τα βασικά, το χάρτη, τα όπλα, τις αναβαθμίσεις, να συζη-
τήσουμε τακτικές. Αλλά η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει χωρίς
να το καταλάβουμε.
Πολλά skills έχουν μετατραπεί για να είναι πιο αποτελεσματικά σε
ένα PvE περιβάλλον.
Κόκκινοι και μπλε, για πρώτη φορά ενωμένοι ενάντια στον εχθρό.
Pyromaniac Borracho
(
Στέφανος Κουτσούκος)
Μας είπαν πως δεν θα τα καταφέρουμε. Έραψαν το Ι-9 σε
κάθε κόκκινη στολή μας. Η Ορδή είναι ανελέητη, η Ορδή
είναι ασταμάτητη. Κανένας δεν ξέρει πώς και γιατί ξεκί-
νησε η Εισβολή. Δεν έχει πια σημασία. Σφίγγω το αγαπη-
μένο μου φλογοβόλο και ελέγχω για άλλη μία φορά τις
στάθμες του προπανίου. Ο Ναύαρχος χαράζει το σύμβολο
του Οσίου Γαβριήλ της Βάλβης στο turret του, για καλή
τύχη, λέει. Ο Σέφιρ έχει σταματήσει να μιλάει από ώρα,
μόνο κοιτάζει επίμονα τις τελικές γραμμές οριοθέτησης
και υπολογίζει τροχιές και εκρηκτικά φορτία. Ο νεοσύλ-
λεκτος Κέρβερος χαμηλώνει το καπέλο και τραβάει μία
ρουφηξιά από το πούρο του. Ο Γιατρός σιχτιρίζει από το
πρωί. Θέλει να μας οργανώσει, να μας προειδοποιήσει για
την ατέρμονη κόλαση που μας περιμένει, αλλά είναι αργά.
Ο Ξηροχώραφος Κ. Ουιβάμας, εξπέρ στα εκρηκτικά και
στις κατεδαφίσεις, στήνει μερικές δοκιμαστικές βολές.
Άξαφνα, ένα δαιμονικό κλίκι-κλάκα γεμίζει τον αέρα.
Εκατοντάδες μηχανικά, νεκρά και όμως ζωντανά πόδια,
σηκώνουν σκόνη που φαίνεται από χιλιόμετρα. «Θέσεις
μάχης!», φωνάζει ο Κουβίατρος και το κόκκινο πέπλο κα-
τεβαίνει... Πολεμάμε για τη δόξα. Το χρήμα. Τα γυαλι-
στερά καπέλα. Είμαστε οι Ι-9, η τελευταία ελπίδα σας.
