σιμοποιεί το παιχνίδι, δίνεται η αίσθηση ότι απλώς συμμετέχεις
σε ένα interactive story, αλλά όχι σε ένα game, όπως παραδο-
σιακά έχουμε αποδεχτεί. Όλα αυτά κάνουν την εμπειρία «κατώ-
τερη» με κάποιον τρόπο; Επειδή του βάζουμε εύκολα την ταμπέ-
λα «casual», αυτό σημαίνει ότι το Walking Dead είναι παιδαριώ-
δες και αφελές και δεν αξίζει την προσοχή μας; Κατηγορηματικά,
όχι: η Telltale, με το Walking Dead, κατορθώνει να αφηγηθεί μία
συγκλονιστική ιστορία, πιστή στο setting του τηλεοπτικού
«
Walking Dead», ώριμη, άγρια και ωμή. Αν θα θέλαμε να τολμή-
σουμε συγκρίσεις, θα λέγαμε ότι το game ήταν κατά πολύ ανώ-
τερο από τη δεύτερη σαιζόν της τηλεοπτικής σειράς.
Το Dark Souls, με την παροιμιώδη δυσκολία του, στάθηκε στην
άλλη άκρη: θεωρείται από τα δυσκολότερα παιχνίδια αυτήν τη
στιγμή, όπου σκοτώνεσαι ξανά και ξανά. Κάθε φορά μαθαίνεις
από το λάθος σου, αλλά σίγουρα υπάρχει εκνευρισμός όταν, για
το πάτημα ενός πλήκτρου που άργησε ένα κλάσμα του δευτερό-
λεπτου, πρέπει να παίξεις ξανά 20 λεπτά και να σκοτώσεις ξανά
τους ίδιους εχθρούς. Σκληρό και αδυσώπητο, το Dark Souls τιμω-
ρεί τα λάθη του παίκτη, αλλά το ίδιο δεν είναι άδικο, όταν δε ο
παίκτης ξεπεράσει τα προβλήματα, συνηθίσει τον εκκεντρικό χα-
ρακτήρα του gameplay και μάθει τις ιδιαιτερότητες των μηχανι-
σμών, η αίσθηση της επίτευξης άθλου είναι αξεπέραστη. Πλήρως
αντίθετο του Walking Dead, το Dark Souls σίγουρα δεν είναι για
όλους τους παίκτες, αλλά ο υψηλός δείκτης δυσκολίας δεν το
κάνει «κακό» παιχνίδι (χωρίς να υπολογίζουμε, φυσικά, τεχνικά
θέματα εξαιτίας του κακού port που έγινε για τα PCs).
H ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΤΗΣ
Τα δύσκολα και τα εύκολα παιχνίδια, λοιπόν, έχουν αντίστοιχα
τη θέση τους στο σύνολο των games, ανάλογα με τον τίτλο, το
κοινό και τους στόχους του προϊόντος. Αυτά όμως που δεν έχουν
θέση και πρέπει να καταδικάσουμε, είναι τα άδικα games, εκείνα
που χρησιμοποιούν φθηνά τεχνάσματα για να ανεβάσουν «ύπου-
λα» το δείκτη δυσκολίας, καθώς και αυτά που χρησιμοποιούν
πρωτόγονες τεχνικές σχεδιασμού, εύκολες λύσεις, για να δυσκο-
λέψουν τον παίκτη.
Στην πρώτη κατηγορία έχουμε τα αναίσχυντα παιχνίδια που,
πολύ απλά «κλέβουν» και χρησιμοποιούν κάποιο είδος cheat για
να κερδίσουν προβάδισμα εις βάρος του παίκτη. Συχνά είναι κά-
ποιο shooter όπου σας σκοτώνει ένας αντίπαλος sniper που δεν
φαίνεται καν στην οθόνη. Στη δεύτερη κατηγορία, της εύκολης
λύσης, έχουμε το εξής κλασικό τέχνασμα: ο εχθρός στο εύκολο
επίπεδο μπορεί να έχει 10 πόντους αντοχής και να πυροβολεί μία
φορά το δευτερόλεπτο. Στο δύσκολο επίπεδο θα τον κάνουμε να
έχει 10.000 πόντους αντοχής και να πυροβολεί 10 φορές το δευ-
τερόλεπτο. «Δεν μας απασχολεί τι και πώς θα κάνει ο παίκτης για
να αντιμετωπίσει την κατάσταση, εμείς τη δουλειά μας την κάνα-
με», λένε οι developers. Ας δούμε πιο αναλυτικά τις μεθόδους
που χρησιμοποιούνται από τους game designers.
•
Ανεπτυγμένη Α.Ι.:
Από τους πιο έξυπνους τρόπους, αλλά
λόγω κόστους και χρόνου δυστυχώς αποφεύγεται. Αντί απλώς να
γίνεται ένα boost στους αριθμούς ενός εχθρού όταν αυξάνεται η
δυσκολία, αυτή η μέθοδος θέλει την Α.Ι. να γίνεται πιο έξυπνη
και επιθετική. Στο εύκολο επίπεδο ο εχθρός στέκεται και μας πυ-
ροβολεί. Στο μέτριο βρίσκει κάλυψη και χρησιμοποιεί χειροβομβί-
δες. Στο πιο δύσκολο συνεννοείται με άλλους εχθρούς για προ-
χωρημένες τακτικές περικύκλωσης, πυρά κάλυψης κ.λπ. Εξαιρε-
τικά παραδείγματα της σχολής αυτής είναι τα Halo.
•
Περιορισμένα πυρομαχικά:
Αυτή η μέθοδος γέννησε την
υποκατηγορία των survival horror παιχνιδιών. Ο χαρακτήρας
μας βρίσκεται διαρκώς σε κίνδυνο από τους εχθρούς, αλλά δεν
διαθέτει πληθώρα όπλων, αντικειμένων και πυρομαχικών. Όταν
κάθε σφαίρα μετράει, ο δείκτης δυσκολίας εκτοξεύεται, αλλά
77
PC Master
Το επίπεδο δυσκολίας ενός παιχνιδιού, όπως και
οι διαβαθμίσεις της, είναι πλέον αμιγές στοιχείο
στο game development: γόρδιος δεσμός για
τους δημιουργούς, μήλο της Έριδας για τους
παίκτες. Τι ξεχωρίζει ένα άδικα δύσκολο από ένα
έξυπνα προκλητικό game; Πρέπει να
περιθωριοποιούνται τα εύκολα, casual
games; Ποια είναι η χρυσή τομή και
ποια τα τεχνάσματα που χρησι-
μοποιούνται για την αυξομείωση της
πρόκλησης; Ένα ειδικό θέμα με υψηλό
δείκτη δυσκολίας…
Στο Super Meat Boy, σκοτώνεσαι ξανά και ξανά και ξανά…
Τίτλοι, όπως το Diablo 3, είναι πολύ ευέλικτοι στα επίπεδα δυσκολίας.
