49
PC Master
διαβεβαίωσε πως θα με βοηθούσε να σμίξω ξανά με τη μητέρα
μου.
Άλκης:
Για να καταλάβω, ούτε ένας από εσάς δεν ήθελε να συ-
νεργαστεί με τη Lucasfilm Games από την πρώτη στιγμή;
Όλοι (με μίαφωνή):
ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑΣ.
Προτού προλάβω να ρωτήσω ποιος, η πόρτα άνοιξε διάπλατα
και μπήκε ένας ψιλόλιγνος νεαρός, ξανθός, με κοτσίδα και μου-
σάκι. Μιλούσε στο κινητό τηλέφωνό του.
Guybrush:
Μα σου είπα, Elaine, στον Άλκη πάω. Όλα τα παιδιά
εκεί θα είναι. Όχι, μην ανησυχείς, δεν θα πιω πολύ (το κλείνει).
Συγγνώμη που άργησα, παίδες. Βάλτε μου ένα grog.
Ben:
Αμέσως. Ταυτότητα έφερες;
Guybrush:
Έλα, πάλιωσε αυτό το αστείο πια…
Boston:
Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι μεγάλος και τρανός τώρα
που πήρες μεταγραφή και μου έγινες και High Definition και να
έρχεσαι μία ώρα καθυστερημένος, αλλά χωρίς ταυτότητα ποτό
δεν σου βάζουμε.
Guybrush:
Πρέπει να υπενθυμίσω σε όλους σας ότι
είμαι ο μεγάλος Guybrush Threepwood, ο πρωταγω-
νιστής της κορυφαίας σειράς adventure games στη
ιστορία του είδους! Το The Secret of Monkey
Island ήταν τόσο σημαντική στιγμή, που για να
το κυκλοφορήσει η εταιρεία το 1990 άλλαξε το
όνομά της σε LucasArtsTM. Ακόμα το θυμάμαι
σαν να ήταν χθες, ήρθε ο Tim Schafer στο
SCUMM Bar όπου τα έπινα και αφού ζήτησε το
αυτόγραφό μου, υπογράψαμε τα συμβόλαια.
Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία μου, που κυκλοφό-
ρησαν το sequel στο καπάκι! Για ποιον απ’ όλους
εσάς έκανε κάτι τέτοιο η LucasArts™, ε;
Max:
Μπούλη, αν αναφερθείς ξανά στην εταιρεία με το σημα-
τάκι trademark, θα σε αρχίσω στις γρήγορες. Σιωπή τώρα, κάτι
ήθελε να πει ο Indy.
Indy:
Ήταν η περίοδος που η εταιρεία κυκλοφόρησε τρία δια-
δοχικά sequels. Μετά το Monkey Island 2: LeChuck’s Revenge,
ήταν η σειρά του Indiana Jones and the Fate of Atlantis.
Manny:
Ίσως το μοναδικό adventure game με θέμα την Ατλα-
ντίδα που δεν είναι αφόρητα παραγεμισμένο με κλισέ. Αντιθέ-
τως, ήταν ένα έπος.
Indy:
Χωρίς μάλιστα να είναι βασισμένο σε κάποια από τις ται-
νίες. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε αυτήν τη χώρα, αν και επι-
σκέφτηκα τα νησιά και όχι την πρωτεύουσα. Θα περνούσα πολύ
καλύτερα, αν δεν μου φόρτωναν εκείνη την αχώνευτη, τη Sophia
Hapgood.
Bernard:
Έπειτα, ήρθε το Day of the Tentacle. Ήμουν λίγο πιο
ξεψαρωμένος τότε… Μερικοί ακόμη το θεωρούν το πιο αστείο
παιχνίδι που έχει βγει ποτέ.
Max:
Μόνο γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν το εκλεπτυσμέ-
νο χιούμορ του Sam & Max Hit the Road! Τι ωραία που είχαμε πε-
ράσει με τον παλιόφιλο τον Sam, το 1993 σε εκείνο το οδοιπορι-
κό στις τουριστοπαγίδες των ΗΠΑ. Πόσο πιο cool;
Ben:
Μιλώντας για cool, φιλαράκο, θυμάμαι τη μυρωδιά της
υγρής ασφάλτου. Την ιπποδύναμη μίας Corley μηχανής ανάμεσα
στο πόδια μου, καθώς έβαζα μίλια ανάμεσα σε μένα και τα προ-
βλήματά μου. Όπως τουλάχιστον νόμιζα, γιατί το 1994 στο Full
Throttle τα προβλήματα κατάφερναν να βρίσκονται αδιάκοπα
στο διάβα μου.
Jareth:
Μάγκες, ας πιούμε στη μνήμη του Roy Conrad, του ηθο-
ποιού που υποδύθηκε τον Ben και μας άφησε νωρίς.
(
Πίνουμε όλοι, εκτός από τον Guybrush που παραμένει μου-
τρωμένος.)
Boston:
Αυτό που είπε ο Bobbin για τον Brian Moriarty είναι γε-
γονός. Ο άνθρωπος μπορούσε να φτάσει και στον Άρη για να πε-
τύχει το σκοπό του. Και στην περίπτωσή μου, το έκανε. Ήμουν
στην τελευταία μου αποστολή της NASA στον κόκκινο πλανήτη
όταν με πλησίασε. Το όραμα που είχε για το
The Dig με έπεισε, και συμφωνήσαμε
να συνεργαστούμε μόλις συ-
Τον Tim τον ενδιέφερε
για χρόνια η μεξικανική
μυθολογία και τα φιλμ νουάρ.
Το Grim Fandango ήταν ένα
πραγματικό αριστούργημα
που συνδύαζε τα δύο.
Μόνο σε παιχνίδι της LucasArts μπορείτε να χρησιμοποιήσετε γυάλα
χρυσόψαρου για κράνος στολής αστροναύτη.
Από την έκδοση για Commodore 64 του Labyrinth.
