PC Master
66
Σ
το χώρο των κλασικών RTS υπάρχουν κάποιες βασικές σχολές,
καθεμία με τη δική της εξέλιξη. Υπάρχει αυτή του Command
and Conquer/Dune 2 (το μέλλον της οποίας είναι μάλλον
άγνωστο, καθώς ο τελευταίος τίτλος απογοήτευσε πολλούς,
αφού άφησε τις παραδοσιακές ρίζες της σειράς για να δοκιμά-
σει ένα νέο μοντέλο, το οποίο απέτυχε παταγωδώς). Mετά
έχουμε τη σχολή του Warcraft/Starcraft (που πήρε το άνωθεν μοντέλο
και το προσέγγισε με διαφορετικό τρόπο, στρέφοντάς το προς την πιο e-
sport/multiplayer κατεύθυνση) και του Age of Empires (ένα υβρίδιο μετα-
ξύ του κλασικού RTS και μίας πιο «Civilization» φιλοσοφίας). Υπάρχει επί-
σης το ρεύμα του Total Annihilation/Supreme Commander (μία σχολή αλ-
λιώτικη από τις άλλες, τεράστιας στρατηγικής κλίμακας) και η «υβριδική»
των Dawn of War/Company of Heroes, ίσως η πλέον πρόσφατη, η οποία
συνδύασε στοιχεία όλων των παραπάνω, διατηρώντας κάποια χαρακτηρι-
στικά (base building/management) και παράλληλα εισάγοντας άλλα, από
πιο «τακτικά» προσανατολιζόμενους τίτλους.
Ακόμα και αν κάθε κατηγορία έχει τίτλους που θεωρώ εξαιρετικά παιχνί-
δια, τα οποία έχω λατρέψει, προσωπικά θεωρώ το Company of Heroes της
Relic Entertainment του 2006 τον αρτιότερο εκπρόσωπο του είδους που
έχει υπάρξει έως τώρα. Ο συνδυασμός μεταξύ των κλασικών RTS
στοιχείων (χτίσιμο και διαχείριση βάσης, παραγωγή μονάδων, mi-
cro κ.λπ.) και χαρακτηριστικών που συναντιούνται σε παιχνίδια
πιο «τακτικής»/wargame φιλοσοφίας (ηθικό, τακτικές ημιομά-
δας, ελιγμοί, κάλυψη, διαφορές στις επιπτώσεις των πυρών
αναλόγως από πού προέρχονται, καθώς δεν είναι το ίδιο για
ένα τανκ να δέχεται τα εχθρικά πυρά μπρος, πλάγια ή πίσω,
λογιστική υποστήριξη των ελεγχόμενων περιοχών κ.ά.) είχαν
ως αποτέλεσμα ένα παιχνίδι ασυνήθιστου στρατηγικού/τα-
κτικού βάθους, που κανένα Starcraft ή Age of Empires δεν
μπορεί να πλησιάσει. Κι αυτό διότι ο παίκτης, πέρα από
game mechanics, πρέπει να έχει και στρατιωτική σκέψη, μια
και δεν αρκεί να ξέρεις να μαζεύεις resources, να βγάζεις
πολλές μονάδες γρήγορα και να χειρίζεσαι καλά τα
όποια spells για να κερδίσεις. Το παιχνίδι ενθουσίασε
κοινό και κριτικούς, καθώς είχε πετύχει τη χρυσή τομή
μεταξύ του mainstream RTS και των wargame τίτλων
όπως το Blitzkrieg.
του Κώστα Μαυραγάνη
