R
eview
σαν Force choke), το Shadow Kill
(
blinkstrike) καθώς και τα Obscure, Sub-
due, Confusion, Distract και Vampiric
Speed. Οι πέντε τελευταίες εξυπηρετούν
στο να ξεγελάσουμε τους αντιπάλους,
ώστε είτε να τους φάμε με την ησυχία
μας είτε να γίνουμε καπνός χωρίς να
ανοίξει μύτη. Από κει και πέρα υπάρχει η
δυνατότητα βελτίωσης των default και
passive abilities που μας βοηθούν να ρου-
φάμε περισσότερο αίμα από κάθε θύμα,
να εντοπίζουμε περισσότερες απειλές με
το Vampire Vision, να έχουμε αυξημένο
mana pool, γρηγορότερο regeneration,
μεγαλύτερη αντοχή στα χτυπήματα και
ούτω καθεξής. Όλα σχεδόν τα skills παίρ-
νουν αναβαθμίσεις που ελαττώνουν το
cooldown τους, καθιστούν τη χρήση τους
πιο αθόρυβη, αυξάνουν τη διάρκειά τους
κ.λπ., ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί
να αποκτήσουν και κάποιο έξτρα effect.
Οι αντίπαλοί μας αποτελούν διάφορες
παραλλαγές φρουρών, προσωπικού
ασφαλείας και ειδικά εκπαιδευμένων βα-
μπιροκυνηγών που ακολουθούν πανομοι-
ότυπα patterns συμπεριφοράς, με μικρές
διαφοροποιήσεις στον εξοπλισμό που φέ-
ρουν και στη ζημιά που προκαλούν, ενώ
υπάρχουν και μερικοί υπερφυσικοί αντί-
παλοι (ghouls) που διαθέτουν μειωμένη
αντίληψη και κινητικότητα αλλά
δεν έχουμε τη δυνατότητα να
τους «στραγγίξουμε» για αίμα.
Με την εξαίρεση ενός heavy ει-
δικού αντιπάλου, όλοι οι υπόλοι-
ποι εξολοθρεύονται με μία μόνο
επίθεση, είτε αυτή είναι πισώπλατο
takedown είτε χρήση κάποιας φονι-
κής ability είτε «αποστράγγιση» είτε ένα
ξερό κροσέ στη μούρη για να μάθουν να
φωνάζουν βοήθεια. Ο Eric αποδεικνύεται
ελαφρώς πιο ανθεκτικός, αλλά η αλήθεια
είναι ότι η ανοιχτή αντιπαράθεση σπάνια
του βγαίνει σε καλό, αφού αρκούν 4-5 ρι-
πές από τους πάντοτε οπλισμένους
εχθρούς μας ώστε να πέσουν τίτλοι τέ-
λους. Αυτό καθιστά την απόκρυψη ύψιστη
προτεραιότητα, ενώ θα πρέπει παράλλη-
λα να φροντίζουμε και για την εξαφάνιση
τυχόν πτωμάτων γιατί έτσι και σημάνει
συναγερμός η αλλοφροσύνη των φρου-
ρών τους οδηγεί να καλύψουν σχεδόν κά-
θε σπιθαμή του level, καθιστώντας την
τακτική «περιμένω να περάσει η μπόρα
και ξανασκοτώνω» δύσκολη, αν και απα-
ραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις. Γενι-
κά, η A.I. του παιχνιδιού, σε συνδυασμό
με τις νευρικές κινήσεις των sprites και
τον κάπως δύστροπο χειρισμό, δυσκολεύ-
ουν τον προσεκτικό σχεδιασμό και την
ακριβή εκτέλεση των κινήσεών μας και
οδηγούν σε απρόβλεπτες και χαοτικές κα-
ταστάσεις που συχνά επιφέρουν το Game
Over αλλά ενίοτε υποχρεώνουν τον παί-
κτη σε ενδιαφέροντες αυτοσχεδιασμούς
και μίνι εκρήξεις αδρεναλίνης, που σπάνε
τη μονοτονία της παρακολούθησης των
patrol routes για τον εντοπισμό του επό-
μενου «σνακ». Από τη μία βλέπεις τους
φρουρούς να σε περικυκλώνουν σε δευ-
τερόλεπτα μόλις προδώσεις τη θέση σου,
από την άλλη οι περιπολίες και οι αντι-
δράσεις τους όσο οι τριγύρω συνάδελφοί
τους εξαφανίζονται, χαρακτηρίζονται
στην καλύτερη περίπτωση ρομποτικές. Για
να δώσει μία κάποια ποικιλομορφία στο
stealth κομμάτι, η Realmforge πρόσθεσε
και κάποια τεχνητά εμπόδια στα levels,
όπως σπασμένα τζάμια ή σκόρπια απορ-
ρίμματα που κάνουν θόρυβο όταν τα πα-
τήσουμε, κάμερες ασφαλείας, παγίδες με
UV light και εκθέματα με motion sensors
που ενεργοποιούνται αυτόματα, προδίδο-
ντας τη θέση μας.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
Όταν περάσει ο ενθουσιασμός από τα
πρώτα δαγκώματα και την Bloodlines αύρα
που κυριαρχεί στο κλαμπ Sanctuary, έρχε-
σαι αντιμέτωπος με τις εκκωφαντικές ατέ-
λειες του DARK που δεν κρύβονται ούτε
κάτω από 30 αποχρώσεις του μαύρου. Η
τεχνοτροπία των γραφικών θυμίζει έντονα
το cel-shaded στυλ του The Walking dead
και αποδίδει σωστά το ύφος του «υποκό-
σμου» όπου κινούμαστε αλλά οι χαρακτή-
ρες (συμπεριλαμβανομένου του Eric) πά-
σχουν από έντονη δυσκαμψία και σπα-
σμωδικό animation, ενώ το clipping, οι ελ-
λιπείς φωτοσκιάσεις και τα τσαπατσούλι-
κα ragdoll physics πάνε σύννεφο. Εκείνο
που περισώζει την κατάσταση είναι τα
καλοφτιαγμένα backgrounds και οι
στατικές cutscenes που θυμίζουν
graphic novel κι έχουν τη χαρακτη-
ριστική μοβ απόχρωση που κυριαρ-
χεί στην παλέτα του τίτλου. Τα
voiceovers είναι ικανοποιητικά, αν και μέ-
χρι το τέλος δεν μπόρεσα να συνηθίσω το
χαρακτηριστικό «γρύλισμα» του Geralt of
Rivia να βγαίνει από το στόμα του Eric
Bane. Η μουσική έχει σχετικά διακριτική
παρουσία κατά τη διάρκεια της δράσης,
ενώ το ατμοσφαιρικό τραγούδι του night
club καταφέρνει να γίνει σχεδόν ενοχλητι-
κό παίζοντας σε συνεχές loop. Οι περισσό-
PC Master
94
Ο Eric μπαίνει φουριόζος αλλά αυτή η αναμέ-
τρηση έχει προδιαγεγραμμένο τέλος.
Τεχνολογία: ruining your stealth since the 90s.
Ανυπεράσπιστοι φρουροί... μεγαλώνουν μεγαλώνουν γερά βαμπίρ.
