K
αινούργιος χρόνος μπήκε οπότε είπα να μην ξεκινή-
σω με «χώσιμο» σε κάποια εταιρεία, έτσι για αλλαγή.
Κατ’ αρχάς οφείλω να κάνω μία διευκρίνιση/επισή-
μανση. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς το προσέξατε, αλλά στο
τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας έχει γίνει μία μικρή αλ-
λαγή. Η στήλη Retro Gaming έχει επεκταθεί και πλέον δεν
περιλαμβάνει μόνο τις παρελθοντολαγνικές ασυναρτησίες
του Omen. Στις σελίδες του φιλοξενούνται και κάποια re-
views/παρουσιάσεις παιχνιδιών που, εκ πρώτης όψεως,
φαίνονται βγαλμένα από το παρελθόν, όμως έχουν στέ-
ρεα και τα δύο τους πόδια στο παρόν!
Και εξηγώ αμέσως τι εννοώ. Τα τελευταία χρόνια έχει
εμφανιστεί μία τάση ανακύκλωσης παλαιών τίτλων της
«
χρυσής» εποχής του gaming, προσαρμοσμένων στα σύγ-
χρονα συστήματα. Όντας αλλεργικός στην ανακύκλωση
του gaming (όπως θα θυμάστε όσοι διαβάσατε την αντί-
στοιχη στήλη στο προηγούμενο τεύχος), θα έπρεπε να εί-
μαι έξαλλος και να κατακεραυνώνω τέτοιες νοοτροπίες,
όμως δεν το κάνω για δύο πολύ απλούς λόγους.
Ο πρώτος λόγος είναι η πλήρης έλλειψη φαντασίας που
επιδεικνύουν οι developers, υποχρεωμένοι από τους pub-
lishers, στην ανάπτυξη νέων παιχνιδιών. Ο «στρατός» των
λογιστάδων που λυμαίνεται το σύγχρονο gaming είναι
αμείλικτος. Οτιδήποτε δεν ακολουθεί κάποια δοκιμασμέ-
νη/επιτυχημένη/κερδοφόρα (πάνω απ’ όλα) συνταγή δεν
τους ενδιαφέρει, οτιδήποτε είναι πρωτοποριακό ή διαφο-
ρετικό είτε καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων είτε
(
στην καλύτερη των περιπτώσεων) στο Kickstarter. Γι’ αυ-
τό και έχουμε καταλήξει να βλέπουμε μία ατέρμονη ανα-
κύκλωση των ίδιων και των ίδιων τίτλων και όταν δεν συμ-
βαίνει αυτό άμεσα, τους βλέπουμε να ανακυκλώνονται
μέσα από φθηνότερα spin-offs.
Μέσα σε όλη αυτήν την ένδεια ιδεών και πρωτοτυπίας,
η ανακύκλωση παλαιών «χρυσών» τίτλων εκ πρώτης όψεως
δείχνει να ενισχύει το φαύλο κύκλο της διαρκούς επανά-
ληψης, όμως τελικά το αποτέλεσμα είναι εκ διαμέτρου
αντίθετο. Μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα των δεκάδων
ίδιων (έστω και κατά βάθος) FPS, sports sims, action
games και adventures σε «τεύχη», βρίσκω εξαιρετικά ανα-
ζωογονητικό το γεγονός ότι κάποιοι μερακλήδες develop-
ers μού δίνουν τη δυνατότητα να ξαναπαίξω παιχνίδια με
τα οποία μεγάλωσα, με τα οποία «ανδρώθηκα» και τα οποία
φέρνουν στο μυαλό αμέτρητες ευχάριστες αναμνήσεις.
Ο δεύτερος λόγος είναι η δυνατότητα που δίνεται με
αυτό τον τρόπο στο νεότερο κοινό του gaming να ζήσει
από πρώτο χέρι αυτά που έχει ακούσει μόνο ως περιγρα-
φές από τους γονείς του, ή έχει διαβάσει σε κάποιο retro
αφιέρωμα. Να αποκτήσει ιδίαν αντίληψη για το ποιόν της
Sierra On-Line, της Black Isle και της Psygnosis, έστω και
αν οι developers των remakes είναι πλέον άλλοι. Το κό-
στος αγοράς τους είναι συνήθως αρκετά χαμηλό, τα γρα-
φικά έχουν «γυαλιστεί» στη χειρότερη περίπτωση και, πλέ-
ον, δεν απαιτούνται «μαγικές» λύσεις συμβατότητας ή
DOSκούτια, προκειμένου να τα απολαύσουμε στα, νεότε-
ρης τεχνολογίας, συστήματά μας.
Χωρίς να θέλω να γίνω (απεταξάμην!) συναισθηματικός
ή, ακόμη χειρότερα, ρομαντικός, πρέπει να ομολογήσω
ότι βρίσκω τη συγκεκριμένη τάση ιδιαίτερα ελπιδοφόρα
για τη σταδιακή ανάκαμψη του ποιοτικού gaming. Σε κα-
μία περίπτωση δεν είμαι προσκολλημένος στο παρελθόν
όπως μερικοί μερικοί (/wink @ Omen), αντιθέτως λίγα
πράγματα με χαροποιούν τόσο όσο η πραγματοποίηση
ενός major upgrade, που μου δίνει τη δυνατότητα να βά-
λω τα πάντα ξανά σε high settings. Επειδή όμως έχω
μπουχτίσει να βλέπω τα ίδια και τα ίδια κάθε χρόνο, το μό-
νο που μπορώ να ευχηθώ για το νέο χρόνο είναι κάποιοι
από τους λιγότερο στενόμυαλους λογιστές των μεγάλων
publishers να αντιληφθούν επιτέλους την κρυμμένη δυ-
ναμική αρκετών από τους παλιούς, κλασικούς τίτλους και
να δούμε επιτέλους και πλήρες remake, επιπέδου ΑΑΑ ή
έστω Α+…
PC
CASTING
CASTING
SHADOWS
SHADOWS
Του Παύλου «ShadowCaster» Δημόπουλου
RETRO ME THIS,
RETRO ME THAT
Με τέτοια
ένδεια στο
χώρο των
cRPGs,
τι καλύτερο;
Πόσα
σύγχρονα
adventures
μπορούν
να σταθούν
μπροστά του;
13
PC Master
