έχουμε και την εμφάνιση του θρυλικού THAC0 (To Hit Armor Class
0)
mechanic, το οποίο είναι η τυποποίηση των προηγούμενων core
combat rules. Εδώ θα σταθώ λίγο παραπάνω, καθώς το THAC0
ήταν ένας εντελώς ανάποδος μαθηματικός μηχανισμός μάχης. Ου-
σιαστικά ήταν ένα χαρακτηριστικό του ήρωα, το οποίο αντιστοιχού-
σε στον αριθμό τον οποίο έπρεπε να φέρει ο παίκτης στο 20πλευ-
ρο ζάρι, για να καταφέρει χτύπημα σε κάποιον που έχει Armor
Class 0 (όσο χαμηλότερο το AC τόσο καλύτερο ήταν). Όπως απο-
δείχτηκε με την 3η έκδοση, το ίδιο ακριβώς χαρακτηριστικό μπο-
ρούσε να εκφραστεί ως attack bonus, ένας αύξων αριθμός, πολύ
καλύτερα αντιληπτός από τον μέσο gamer. Θαρρώ πως το THAC0,
όπως και πολλά άλλα, ήταν κατάλοιπα του μαθηματικού nerd-
ισμού ο οποίος κηλίδωνε το D&D από γεννησιμιού του (δεν ξεχνώ
τα ποσοστά των thieving skills, τα οποία
ομαλοποιήθηκαν πολύ καλύτερα στην 3η
έκδοση), και καλώς τα αποχαιρετίσαμε αρ-
γότερα.
Πέρα από αυτό, η 2nd edition προσέφε-
ρε μία old school εμπειρία, με συγκεκριμέ-
νους περιορισμούς όσον αφορά στον
race/class συνδυασμό, με βάση μία λογική
η οποία εφαπτόταν επί του εκάστοτε lore,
αλλά «έκλεινε» αρκετά τον παίχτη. Η προ-
σθήκη των proficiencies και kits έδωσαν
έναν αέρα παραμετροποίησης, αλλά και
πάλι οι ουσιαστικές επιλογές ήταν λίγες.
Το old school βέβαια έχει διαφορετική νοη-
ματοδότηση για τον καθένα και σαφώς
υπάρχουν άτομα τα οποία επιμένουν αθε-
ράπευτα σε παλιατζούρικα sessions, γεγο-
νός καθ’ όλα αποδεκτό.
Τα σημεία όμως στα οποία έλαμψε η 2η έκδοση είναι άλλα
κατ’ εμέ. Εκείνη η 8ετία ήταν που τελειοποίησε τη sword and
sorcery αισθητική, τόσο μέσω του χειροποίητου artwork και layout
(
κάτι που έχει χαντακωθεί στις μέρες μας με τον κυκεώνα
photoshop-ίλας) όσο και μέσω της γενικότερης εσάνς που διέπνεε
τα supplements. Ας θυμηθούμε τα μαεστρικά Volo’s Guides, τα
οποία δεν δίστασαν να προσφέρουν ακόμη και μαγειρικές συντα-
γές για να χτίσουν το feeling της ζωντάνιας του setting. Ή τη θε-
σπέσια τετράτομη «Encyclopedia Magica», η οποία σε συνδυασμό
με τα Van Richten’s Guides του Ravenloft έθεσαν αξεπέραστα στά-
νταρ όσον αφορά στο πώς πρέπει να στήνονται τα accessories, μέ-
σω ενός πλούτου λεπτομερειών επί του κόσμου, ποικιλίας χαρτών
στα boxed editions, ακόμη και καρτελών με τα εμβλήματα των θε-
ών και των οργανώσεων. Τα συνοδευτικά βιβλία των ’90s εκδόσε-
ων της TSR στέκουν στο χρόνο και στις αλλαγές των κανόνων,
ακόμη και 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία τους. Εντέλει εκεί είχα-
με την πλέον πιστή αναπαράσταση ενός medieval (και όχι μόνο)
feeling, ενώ αν συνυπολογίσουμε και τις νουβέλες που κυκλοφο-
ρούσαν ταχύρρυθμα τότε, μπορούμε να πούμε πως η 2η έκδοση
έδωσε μία αξεπέραστη αύρα στο παιχνίδι.
1997-2007:
WIZARDS MARCHING
Από το 1996 τα οικονομικά προβλήματα της TSR είχαν λάβει με-
γάλη υπόσταση. Παραπαίοντας προς τη χρεοκοπία, μία λύση διαφά-
νηκε μέσω της Wizards of the Coast, εταιρείας η οποία είχε ξετινά-
ξει τα κέρδη της λόγω του Magic the
Gathering, του μεγαλύτερου ακόμη και σή-
μερα collectible card game. Το 1997 πάρ-
θηκε η απόφαση πώλησης της εταιρείας
στη Wizards, και έτσι, χωρίς πολλά πολλά,
χάσαμε το λογότυπο της TSR από τα βι-
βλία μας. Μία νέα εποχή ξεκίνησε για το
D&D, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα,
αλλά με πολλές διαφορές σε σχέση με το
αρχικό όραμα. Για να δούμε λίγο όμως τις
αλλαγές.
Το ότι η Wizards χτύπησε χρυσωρυχείο
με το Dungeons & Dragons είναι αναμφι-
σβήτητο. Όχι ότι το Magic δεν πήγαινε κα-
λά, αλλά ένα επιπλέον boost-άρισμα για
να αυξηθεί η αξία των μετοχών της (οι
οποίες τελικά πουλήθηκαν στη Hasbro το
1999)
υπήρξε. Η Wizards έστρωσε στη δουλειά τα μέλη της TSR,
με αποτέλεσμα το 2000 να έχουμε την είσοδο της επικής τρίτης
έκδοσης στα ράφια μας. Και τι έκδοση ήταν αυτή!
Η 3rd edition ενσωμάτωσε ξανά τον όρο «advanced» στο κυρίως
D&D, ενώνοντας τα άκρα των 2 labels, και προσφέροντάς μας μία
εντελώς φρέσκια άποψη επί των παιχνιδιών ρόλων. Τελείως ελεύ-
θερη λογική στο character creation, το οποίο πλέον μας επέτρεπε
να δημιουργήσουμε το συνδυασμό class/race που επιθυμούμε (τα
half-orcs κάνουν ξανά την εμφάνισή τους ως PC race), έναν καμβά
feats, skills και prestige classes, τα οποία παρά τον εγγενή σχετικό
περιορισμό τους έδιναν άπλετο χώρο στο customisation, ένα ξα-
ναδουλεμένο σύστημα μάχης, καθώς και το πασίγνωστο d20
system. Τεράστιο πλεονέκτημα η open license που λάνσαρε η
55
PC Master
Ed Greenwood, ο δημιουργός των Forgotten
Realms.
Ο χάρτης των Forgotten Realms.
Ένα από τα αριστουργηματικά Volo’s
Guides.
