17
PC Master
M
ε αφορμή το επικείμενο Elder
Scrolls Online, ας ρίξουμε μια μα-
τιά στο leveling model που χρησι-
μοποιήθηκε κατά κόρον στη σειρά-ναυαρ-
χίδα της Bethesda. Αλλά και γενικότερα
στα θετικά και αρνητικά αυτού του τρόπου
ανάπτυξης του χαρακτήρα σε σύγκριση με
το πιο κλασικό experience point leveling.
Τα όπλα μας για αυτή την κουβέντα είναι
η υπομονή, το μεράκι για ένα πιο «βαθύ»
χώσιμο στο πετσί του ρόλου και ένα ρολό
σελοτέιπ! (Θα δείτε παρακάτω γιατί.)
Ένα από τα χαρακτηριστικά όλων των
Elder Scrolls (πλην του Arena) είναι η εξέ-
λιξη του χαρακτήρα μέσω της χρήσης συ-
γκεκριμένων για κάθε class ικανοτήτων.
Ξεχάστε λοιπόν τα xp, τόσο από quest όσο
κι από τις μάχες. Για να ανέβετε level, πρέ-
πει να χρησιμοποιείτε τα skills που σας χα-
ρακτηρίζουν. Οι Fighters, για παράδειγμα,
έχουν ως κύρια leveling διέξοδο τις μάχες,
γιατί εκεί μπορούν να χρησιμοποιούν τόσο
τα weapons τους (καθένα αντιστοιχεί σε
ένα skill) όσο και την ασπίδα και την πανο-
πλία τους παθητικά (όσο σας χτυπάνε οι
εχθροί τόσο ανεβαίνουν αυτά τα skills). Οι
magic users από την άλλη πρέπει να cast-
άρουν spells των σχολών μαγείας του
class τους, ενώ οι rogues επικεντρώνονται
στα stealth/thieving skills. Κοινώς, όσο πε-
ρισσότερο spam-άρετε τις ικανότητες που
σας χαρακτηρίζουν τόσο πιο γρήγορα ανε-
βαίνετε levels.
Αυτός ο τρόπος εξέλιξης του χαρακτήρα
είναι ρεαλιστικός όσον αφορά στο role-
playing. Τι καλύτερο άλλωστε για να νιώ-
σετε thief, από το να στέκεστε με τις ώρες
στις σκιές της αγοράς, περιμένοντας το
υποψήφιο θύμα σας; Όμως, εδώ έχουμε
ένα δίκοπο μαχαίρι: Αφενός ωμό grinding,
το οποίο μπορεί να φτάσει σε ακραία επί-
πεδα (φήμες κυκλοφορούν για άτομα που
στο Morrowind τοποθετούσαν το χαρακτή-
ρα τους μπροστά σε έναν τοίχο, κόλλαγαν
με σελοτέιπ το πλήκτρο του run και τον
άφηναν να τρέχει για ώρες για να ανέβει
το run skill). Άποψή μου πάντα ήταν πως
όταν το gaming καταντά στείρα επανάλη-
ψη, κάπου χάνει το νόημα. Αφετέρου μπο-
ρείτε μέσω spamming να ανεβάσετε όλα
τα skills, ακόμη και τα άσχετα με το class
σας, με αποτέλεσμα από κάποιο σημείο και
μετά όλοι να γίνονται ομογενοποιημένοι
υπερήρωες. Τέλος, αν απλώς θέλετε να
παίξετε την ιστορία των παιχνιδιών, χωρίς
διάθεση να αφιερώσετε τριψήφιο αριθμό
ωρών (αν και εύλογα αναρωτιέμαι γιατί τό-
τε να παίξετε Elder Scrolls), τα combat-ori-
ented classes ήταν σαφώς καλύτερα, γιατί
οι μάχες είναι στην καρδιά των main plots.
Πέρα από τα Elder Scrolls, άλλα παιχνί-
δια που επέλεξαν αυτό το σύστημα level-
ing ήταν τα Quest for Glory και το Ultima 8
(
δεν ξεχνώ τις μπουνιές που έδινα στον
αέρα για ώρες). Τουλάχιστον τα QfGs είχαν
ημερήσιο κόφτη – κι ας ήταν «εξάσκηση»
το να πετάς daggers στο χώμα.
Στον αντίποδα, το xp leveling, που κυ-
ριαρχεί στην πλειονότητα του είδους, δεν
είναι πανάκεια. Το να αναπτύσσεται κάθε
χαρακτήρας μέσω combat και questing εί-
ναι ένα αντιρεαλιστικό «φρούτο», το οποίο
μας προέκυψε από τα pen&paper RPGs. Εί-
ναι όμως ένα εργαλείο που λύνει τα χέρια
των developers, καθώς περιορίζει τις επι-
λογές που πρέπει να προσφέρουν στον
παίκτη. Και είναι ίσως μονόδρομος σε par-
ty-based games, διότι εκ των πραγμάτων
δεν μπορεί να διαχωριστεί η ομάδα για να
ασχοληθεί το κάθε μέλος με τα skills που
του αναλογούν. Η εναλλακτική είναι να
παίρνουν έναν υπνάκο στο πανδοχείο οι
υπόλοιποι όταν ο thief κάνει stealthy
τσάρκες.
Εντέλει, και τα 2 είδη έχουν κάτι να
πουν, και σίγουρα είναι θέμα γούστου η
προτίμηση. Δεν μπορώ όμως να παραγνω-
ρίσω το γεγονός πως πιο κοντά στη «role-
playing» έννοια είναι το skill-based σύστη-
μα, παρά τα αρνητικά του. Μόνο και μόνο
για το climbing που έχω ρίξει στα τείχη
του Daggerfall, θα κλίνω προς τα εκεί...
PC
SKILL-BASED LEVELING
Του Χρυσόστομου «Athotep» Τσαπραΐλη
Stealth μεροκάματο στο Morrowind.
Το χώμα είναι ο καλύτερος trainer στο Quest for Glory 4.
Γρονθοκοπώντας τον...
αέρα στο Ultima 8.
