R
eview
τη δική της πινελιά αληθοφάνειας στα
δρώμενα του Epiphany, αλλά ο πραγματι-
κός θρίαμβος του εικαστικού ακούει στο
όνομα Ben Chandler. Ο ανερχόμενος μάγος
του pixel-art, που μας έχει δώσει –μεταξύ
άλλων– το αριστουργηματικό freeware ad-
venture PISS, αναλαμβάνει εδώ εξολοκλή-
ρου το σχεδιασμό των backgrounds και το
αποτέλεσμα μαγεύει. Αυτή η γλυκιά «θο-
λούρα» μέσα στην οποία ανακατεύονται τα
ζεστά χρώματα που συνήθως χρησιμοποιεί
ο Chandler μάς ταξιδεύει σε μία ομιχλώδη,
νυχτερινή Νέα Υόρκη, τυλιγμένη στο μαν-
δύα του χιονιά, αλλά και στην ανησυχία
για την αόρατη απειλή που πλησιάζει. Συ-
ναισθήματα που συμπληρώνονται άψογα
από το φανταστικό jazz soundtrack του
Thomas Regin, με το πιάνο και το σαξόφω-
νο να διακόπτονται μόνο στις οθόνες (π.χ.
το Γυμναστήριο) όπου κυριαρχεί η «αυτομα-
τοποιημένη» ηλεκτρονική βαβούρα του σή-
μερα, με την οποία ο Joey αλλά και η γενι-
κότερη νουάρ αισθητική του παιχνιδιού βρί-
σκονται σε μόνιμη διαφωνία. Βέβαια, όλη
αυτή η μελαγχολική ζεστασιά που αποπνέ-
ει το παιχνίδι σημαίνει ότι τα φαντάσματα
δεν μοιάζουν ποτέ απειλητικά, αφού τα
sprites και το animation όλων των χαρα-
κτήρων διέπονται από μία καρτουνίστικη
απλότητα, ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει τις
τραγικές τους ιστορίες να αγγίξουν την
καρδιά του παίκτη.
ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΓΥΡΝΑΝΕ
Αν υπάρχει κάτι που βρήκα κάπως
αταίριαστο στο σώμα του Epiphany είναι
ότι η τελική αναμέτρηση ακολουθεί τη
λογική του «μαζικού διακυβεύματος», δη-
λαδή ανεβάζει τον κίνδυνο, την επιτακτι-
κότητα και την κλίμακα απειλής-ηρωι-
σμού σε δυσθεώρητα επίπεδα, τα οποία
ξεφεύγουν από το στενό κύκλο των
πρωταγωνιστών και αφορούν μία μεγάλη
μερίδα της ανθρωπότητας. Είναι μία σε-
ναριακή επιλογή που βλέπουμε συχνά σε
ταινίες δράσης, αλλά όχι σε υπαρξιακά
θρίλερ, όπως τα Blackwell. Τουλάχιστον
ο Gilbert καταφέρνει να την εντάξει αρ-
κετά ομαλά στο πλαίσιο της μυθολογίας
του και τελικά να την ανατρέψει στο τέ-
λος, επικεντρώνοντας ξανά το δράμα
στους χαρακτήρες που γνωρίζουμε και
μας ενδιαφέρουν. Και θα ήταν κρίμα να
χαλάσει έτσι επιπόλαια ο επίλογος της
σειράς, κατά τη διάρκεια του οποίου θα
απολαύσουμε σημαντικές ανατροπές,
αρκετά πειστικές εξηγήσεις αλλά και δυ-
νατές συγκινήσεις.
Αφήνοντας στην άκρη τις μικρές παρα-
φωνίες, δεν μπορώ παρά να βγάλω το
καπέλο στον Dave Gilbert, γιατί παρά
την ταραχώδη και αβέβαιη διαδρομή μιας
σειράς που χρειάστηκε σχεδόν οκτώ χρό-
νια να φτάσει στον προορισμό της, μας
δίνει ένα καταληκτικό επεισόδιο που εί-
ναι το πιο χορταστικό και πιο άρτιο της
σειράς, δικαιώνοντας απόλυτα τις προσ-
δοκίες όσων πίστεψαν στο όραμά του και
ακολουθούσαν τον Joey και τη Rosan-
gela όλο αυτό τον καιρό. Είναι το ελεγει-
ακό και συνάμα εντυπωσιακό αντίο που
δικαιούνταν οι ήρωες αλλά και οι fans
και, σε συνδυασμό με τα τέσσερα επει-
σόδια που προηγήθηκαν, συμπληρώνει
ένα δυνατό πακέτο που κάποτε ίσως
μνημονεύεται ως άξιος συνεχιστής των
κλασικών adventures, τις αρετές των
οποίων φοράει με καμάρι.
89
PC Master
90
%
ΘΕΤΙΚΑ-ΑΡΝΗΤΙΚΑ
• «
Γεμάτο» gameplay, με
ισορροπημένο δείκτη δυσκολίας
•
Απίθανα pixel-art γραφικά και
ατμοσφαιρικές ερμηνείες
•
Δυνατό κείμενο
•
Κλείνει τον κύκλο της σειράς με
υπέροχο τρόπο
•
Το lore μπλέκεται υπερβολικά από
ένα σημείο κι έπειτα
•
Κάπως αταίριαστη η μαζική
κλιμάκωση στο τέλος
•
Ύστερα από τόσα χρόνια είναι
δύσκολο να θυμάσαι τις
λεπτομέρειες της ιστορίας που
προηγήθηκε
n
Είδος:
Point & click Adventure Game
n
Έκδοση:
Wadjet Eye Games
n
Ανάπτυξη:
Wadjet Eye Games
n
Διάθεση:
Steam, GOG
n
Τιμή:
$15 περίπου
n
Ελάχιστες απαιτήσεις:
Windows,
350
MB στο σκληρό
n
Multiplayer:
Όχι
n
Επίσημο Web site:
n
Επιρροές:
Ιστορίες με φαντάσματα, η ταινία Ghost
n
Εναλλακτικές επιλογές:
Dark Fall series, The Cat Lady, The Shivah, Ben Jordan series
Το pixel-art απευθύνεται
πρωτίστως στους
ρομαντικούς
ρετρόφιλους, αλλά όταν
κατασκευάζεται με
τέτοια φροντίδα,
δικαιούται να κερδίσει
και θαυμαστές που ήταν
αγέννητοι τον καιρό που
μεσουρανούσε.
Ένα reunion που οι φίλοι της σειράς θα εκτι-
μήσουν ιδιαίτερα.
Τα κορίτσια ξενυχτάνε μ’ ένα μυστικό.
Ξέρετε τι λένε: «Aν ένα φάντασμα τρομάξει έναν ζωντανό, δεν είναι είδηση, αλλά αν ο ζωντανός
τρομάξει το…» – όχι, κάτσε…
