62
ρεπορτάζ
Η
πρώτη μορφή περιπτέρου σημειώνεται στο Ναύ-
πλιο το 1828 με τα καπνοπωλεία, τα οποία
αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους και στην
Αθήνα. Σιγά-σιγά τα μικρά αυτά καπνοπωλεία πωλού-
σαν όλο και περισσότερα προϊόντα. Μάλιστα, μεταξύ
αυτών διέθεταν το περιοδικό «Ίρις», το πρώτο φιλολο-
γικό περιοδικό, το οποίο πωλούνταν για 25 λεπτά.
Αργότερα, από το 1889 μέχρι το 1897 με τον καταστρο-
φικό πόλεμο με την Τουρκία, τα περίπτερα οφείλουν την
εμφάνιση τους, αλλά και τον αυξανόμενο αριθμό τους
στις επαρχίες και στην Αθήνα, στο γεγονός ότι προσφέ-
ρονται ως οικονομική βοήθεια στους πληγέντες του
πολέμου. Υπό αυτήν τη σκέψη και μέριμνα συνεχίστηκε
για αρκετά χρόνια μετά η ανέγερση περιπτέρων, καθώς
το 1922 το Υπουργείο Περιθάλψεως κατέθεσε νομοσχέ-
διο, σύμφωνα με το οποίο τα περίπτερα θα
παραχωρούνται αποκλειστικά στην «Πανελλήνιον
Ένωσιν Τραυματιών Πολέμου 1912-1921».
Ωστόσο, είχε ήδη ανεγερθεί το πρώτο περίπτερο στην
Αθήνα, στην οδό Πανεπιστημίου. Το 1914, όλα τα περί-
πτερα αποκτούν ομοιομορφία στην όψη και στις
διαστάσεις που ήταν 0,70χ0,70 μ. Τα προϊόντα που
πωλούνται μέχρι τότε στα περίπτερα είναι περιορι-
σμένα: εφημερίδες, χύμα τσιγάρα και λίγα ζαχαρώδη.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, η όψη των περιπτέρων
αλλάζει βάζοντας στα ράφια τους φύλλα τσίχλας με
γεύση κανέλλας, μέντας, δυόσμου και Tutti Frutti, ζαχα-
ρώδη ION, λεμονάδες και γκαζόζες της ΗΒΗ. Τη δεκαετία
Της Ελένη Καραμπάτσου
Το περίπτερο
σε άλλες εποχές
Περίπτερα και ψιλικατζίδικα… αυτά τα τόσο δα μικρά μαγαζάκια
των οποίων η μεγάλη ιστορία ξεκινά στο βασανισμένο παρελθόν
της Ελλάδας. Πρόκειται για έναν υπεραιωνόβιο θεσμό που έχει
χαρακτηρίσει την ελληνική κοινωνία για τουλάχιστον 100 χρόνια.