65
ρεπορτάζ
από αυτό. Για να έχετε μια ιδέα, λοι-
πόν, σε τι τιμές κινούνται τα
προϊόντα αυτά, σας παραθέτουμε τις
τιμές κατά μέσο όρο που υπάρχουν στα
βιβλιοπωλεία.
Τιμές σχολικών προϊόντων
• Τετράδια από 0,90 ευρώ μέχρι και 1,60
ευρώ τα απλά. Τα σπιράλ τετράδια
κοστίζουν από 3,30 τα μικρότερα
μέχρι και 5,50 ευρώ.
• Στιλό από 0,30 ευρώ έως 0,50 ευρώ τα
απλά. Βέβαια, τα πιο ιδιαίτερα είναι ακρι-
βότερα.
• Μολύβια από 0,40 ευρώ. Τα μηχα-
νικά μολύβια κοστίζουν 1 ευρώ.
• Γόμες από 0,60 ευρώ μέχρι 1,40.
• Ξύστρες από 0,60 ευρώ έως 1 ευρώ.
• Χάρακες από 0,80 ευρώ έως 2,50 ευρώ.
• Διαβήτες από 4 ευρώ έως
7,5 ευρώ.
• Σετ μαρκαδόρων από 1,70
ευρώ έως 2,90 ευρώ.
Η γραφική ύλη που μπορεί να
χρειαστεί ένας μαθητής κατά τη
διάρκεια της χρονιάς είναι συνήθως
μεγάλη και χρειάζεται αντικατάσταση
ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Πολλές φορές δε, όταν ένας μαθητής
χρειαστεί 2-3 πράγματα, προτιμάει
να τα πάρει από το κοντινότερο σε
αυτόν σημείο, παρά να πάει σε ένα
απομακρυσμένο βιβλιοπωλείο.
Ενδεικτικά σας παραθέτουμε
αντικείμενα που μπορείτε να προσθέ-
σετε στο μαγαζί σας,
χωρίς να πιάνουν πολύ
χώρο.
Ιδανικά, θα ήταν καλό να
τα έχετε σε κάποιο σημείο
όπου θα ξεχωρίζουν, ώστε
να ξέρουν οι πελάτες σας
ότι τα διαθέτετε και ότι μπο-
ρούν να τα προμηθευτούν
από εσάς.
• Στιλό
• Μολύβια
• Γόμες
• Ξύστρες
• Διορθωτικά
• Μαρκαδόροι υπογράμμισης.
Χρήσιμες πληροφορίες που μπορείτε να μοιραστείτε με τους
πελάτες σας και να αναπτύξετε μια συζήτηση, προκειμένου
να δείξετε ότι είστε γνώστης του αντικειμένου.
Τα μολύβια έχουν κάποια συγκεκριμένα νούμερα επάνω και
το Νο 2 είναι το πιο δημοφιλές από αυτά. Αναλυτικότερα, το
Νο 2 που αναγράφουν πολλά μολύβια επάνω
τους αναφέρεται στην ποσότητα γραφίτη που έχουν
στη σύστασή τους.
Το 15ο αιώνα οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν καθαρό γρα-
φίτη για να γράφουν, όμως στα τέλη του 18ου αιώνα έμεινε
λιγοστός γραφίτης προς εκμετάλλευση και έτσι ο Γάλλος
χημικός Nicolas-Jacques Conte εφηύρε μία νέα μέθοδο
κατασκευής μολυβιών, η οποία χρησιμοποιείται έως και τις
μέρες μας. Αντί για καθαρό γραφίτη,
ο Conte χρησιμοποίησε ένα
μείγμα από σκόνη γραφίτη,
άργιλο και νερό. Ανάλογα με
την ποσότητα γραφίτη που χρη-
σιμοποιούσαν οι κατασκευαστές, διαμορφωνόταν και το
νούμερο του μολυβιού.
Μολύβια με περισσότερο γραφίτη και λιγότερο άργιλο δημι-
ουργούν πιο σκούρες γραμμές, ενώ για να τονίσουν τη
διαφορά, οι κατασκευαστές έφτιαξαν τις κατηγορίες No 1,
No 2, No 2,5, No 3 και No 4.
Άλλη κλίμακα που χρησιμοποιείται είναι με βάση την περιε-
κτικότητα του μολυβιού σε άργιλο. Όσο περισσότερος
άργιλος (πηλός) τόσο πιο σκληρό είναι το μολύβι. Το μολύβι
Νο 2 είναι το πιο κοινό στις μέρες μας επειδή είναι εύκολο να
σκαναριστεί, ενώ το Νο 1 μουτζουρώνει εύκολα και τα Νο 3
και Νο 4 γράφουν αχνά, κάνοντας δύσκολη την ανάγνωση
των γραμμάτων. Η μεγαλύτερη εται-
ρεία κατασκευής μολυβιών,
η Dixon Ticonderoga,
παράγει 1,5 δισ. μολύ-
βια κάθε χρόνο, με το 1
δισ. αυτών να είναι Νο 2.
Μ