61
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
οι ταξιδιώτες θα θέλουν να πηγαίνουν.
Τα πάντα, λοιπόν, έχουν να κάνουν με
την προσφορά, την απόλαυση και τη
δημιουργία περισσότερων ευχάριστων
εμπειριών.
Λιγότερο απρόσωπη,
περισσότερο «γειτονική» εμπειρία
Πολλοί αρχιτέκτονες έχουν ξεκινήσει
να αντιλαμβάνονται τα αεροδρόμια ως
ένα οικοδομικό τετράγωνο μιας πόλης,
προκειμένου να διασφαλίσουν πως οι
επιβάτες θα είναι σε θέση να κάνουν
εκεί ό,τι ακριβώς και στη γειτονιά τους!
Υπό αυτό το πρίσμα, ολοένα και πιο
συχνά στο μέλλον αναμένεται να ξεπη-
δούν αεροδρόμια με έντονη αίσθηση
μιας τοπικής κοινότητας, που με τη σει-
ρά της θα προσφέρει προτάσεις δημι-
ουργικής ή χαλαρωτικής απασχόλησης
για κάθε ηλικία και τύπο επιβάτη.
Εξυπακούεται πως και σε αυτό το
πλάνο οι αγορές έχουν εξέχοντα ρόλο
για την ομαλή καθημερινή λειτουργία
και κερδοφορία του αεροδρομίου, αν
και αυτός ο τομέας δεν θα μπορούσε να
παραμείνει ως έχει.
Από τις αρχές της δεκαετίας του
2000, πλήθος αεροδρομίων προσέφε-
ραν μια εμπειρία που έμοιαζε με αυτήν
ενός οργανωμένου εμπορικού κέντρου.
Αυτό, ωστόσο, ανήκει στο παρελθόν
γιατί πολλοί ταξιδιώτες ενοχλούνται
όταν νιώθουν πως η κατασκευή του
αεροδρομίου είναι τέτοια που τους
αναγκάζει να περνούν από shopping
corners. Δεν αποκλείεται να κοιτούν
βιτρίνες ή ακόμη να μπαίνουν στα κα-
ταστήματα προκειμένου να ρίξουν μια
ματιά, αλλά εάν είναι αγχωμένοι και
πρέπει να προλάβουν την πτήση τους,
τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα
αγοράσουν κάτι, ενώ η δυσφορία τους
θα είναι έντονη. Στην περίπτωση αυτή
λοιπόν η εμπειρία δεν είναι καθόλου
ευχάριστη.
Μια από τις σκέψεις που έχουν οι
ίδιοι οι αρχιτέκτονες σχετικά με τη δη-
μιουργία ενός neighborhood friendly
αεροδρομίου, έχει να κάνει με την
ενεργό εμπλοκή των εκατοντάδων ή
ακόμη και χιλιάδων εργαζομένων στα
ίδια τα αεροδρόμια. Σήμερα οι εργαζό-
μενοι πηγαινοέρχονται απλά, δίχως να
δημιουργείται κάποιου είδους δέσιμο
με τον χώρο εργασίας τους. Αλήθεια,
όμως, τι θα συνέβαινε εάν οι εργαζό-
μενοι είχαν την επιλογή να περνούν
μέρος του χρόνου τους (ακόμη και του
ελεύθερου) στις εγκαταστάσεις του
αεροδρομίου; Πόσο (και πώς) θα με-
ταβάλλονταν οι συνήθειές τους εάν το
αεροδρόμιο μπορούσε να τους παρέχει
τα πάντα από άποψη ψυχαγωγίας αντί
να αναγκάζονται να οδηγούν μακριά
προκειμένου να κάνουν το ίδιο πράγμα,
με σαφώς λιγότερες επιλογές;
Αυτό που χρειάζεται να συμβεί είναι
η εκ βάθρων αλλαγή στον τρόπο σκέ-
ψης και στη συνολικότερη κουλτούρα
των εργαζομένων που με τη σειρά τους
θα νιώθουν υπερήφανοι τόσο για τον
χώρο εργασίας τους όσο και για το ότι
έχουν καταφέρει να καθιερώσουν ένα
αίσθημα οικειότητας και μια λογική
ευχάριστης και άνετης κοινότητας.
Αποτέλεσμα; Οι εργαζόμενοι δεν θα
αποτελούν τους «κρυμμένους ανθρώ-
πους» ενός αεροδρομίου, αλλά τους
κατοίκους μιας γειτονιάς του αεροδρο-
μίου, τη στιγμή που οι ταξιδιώτες θα
απαρτίζουν τους επισκέπτες της!
Όπως ισχυρίζονται, λοιπόν, αρκετοί
αρχιτέκτονες, στην περίπτωση κατά την
οποία τα ίδια τα αεροδρόμια θα εξα-
σφάλιζαν στους καταναλωτές-επιβάτες
μια περισσότερο ολιστική εμπειρία,
τότε αυτοί θα ένιωθαν πιο άνετα και
οικεία. Σε αυτήν την περίπτωση και με
αυτήν τη διάθεση, ενδεχομένως να ψώ-
νιζαν και περισσότερο, εφόσον φυσικά
είχαν χρόνο στη διάθεσή τους.
Ολοένα και περισσότεροι αρχιτέ-
κτονες θεωρούν πως τα αεροδρόμια
πρέπει να απευθύνονται και να προ-
σελκύουν όλους τους κατοίκους της
περιοχής τους και όχι μόνο όσους ταξι-
δεύουν εκείνη την ημέρα. Βέβαια, στη
συγκεκριμένη περίπτωση σημαντικό
ρόλο θα παίξουν και οι επικεφαλής περί
της (φυσικής) ασφάλειας. Εγείρεται λοι-
πόν το ζήτημα του ποιοι θα μπορούν
να μπαίνουν στο αεροδρόμιο και με τι
συχνότητα; Όσοι δεν διαθέτουν σχετικό
αεροπορικό εισιτήριο θα μπορούν να
εισέρχονται στους χώρους του αερο-
δρομίου προκειμένου να απολαύσουν
υπηρεσίες και προϊόντα, βιώνοντας μια
ολοκληρωμένη εμπειρία φροντίδας και
εξυπηρέτησης; Θα μπορούν.
Αρκεί να σημειωθεί πως πρόσφατα το
Διεθνές Αεροδρόμιο του Πίτσμπουργκ
έγινε το πρώτο στις ΗΠΑ που επέτρεψε
σε όσους δεν διέθεταν αεροπορικές
κρατήσεις να εισέλθουν στους χώρους
πέρα από τον έλεγχο ασφαλείας. Αυτό
είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί
κανείς πως κάτι τέτοιο έγινε πρώτη φο-
ρά μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της
11ης Σεπτεμβρίου 2001.
“
Ήδη σε διάφορα
αεροδρόμια στην
Ασία, οι επιβάτες έχουν τη
δυνατότητα να περνούν
μέρος του χρόνου
τους πριν την πτήση σε
οργανωμένες αίθουσες
γιόγκα, κινηματογράφους,
εσωτερικά παγοδρόμια,
καζίνο, γήπεδα του
γκολφ, κήπους με
πεταλούδες, παιδικές
χαρές κ.ο.κ.
”
