82
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Διακοπεύει, ταξιδεύει, πετάει και
ψαρεύει, κολυμπά και διασκεδά-
ζει και όλα τα στραβά τα κράζει…
Μια από τις πιο παλιές αρχές κι ένα
από τα πρώτα μαθήματα εισαγωγής στη
δημοσιογραφία αναφέρει πως: «Είδηση
δεν είναι όταν ένας σκύλος δαγκώσει
έναν άνθρωπο, αλλά το ακριβώς αντί-
θετο!»
Δυστυχώς, σε ό,τι αφορά ορισμένα
στελέχη που είναι επιφορτισμένα με
τη δημοσιότητα και την προβολή των
έργων ενός συγκεκριμένου οργανισμού,
ακόμη και η παραμικρή είδηση ή ευκαι-
ρία περί δημοσιότητας είναι «ντυμένη»
με τη φωτογραφία του αφεντικού.
Δώσ’ του πόζες, ανφάς, λοξά δεξιά για
λόγους φωτογένειας, χέρι στο πηγούνι,
στις τσέπες, στη μέση, λάγνα βλέμματα
και άλλα τινά φαιδρά. Ούτε… μοντέλο
να ήταν ο επικεφαλής. Ή μήπως θεωρεί
πως είναι; Και για πόσο καιρό ακόμη;
Ένα από τα ζητήματα που εγείρονται,
έχει να κάνει με το γεγονός πως πρόκει-
ται για δημόσιο πρόσωπο σε δημόσιο
οργανισμό, που εννοείται πως κατέχει
αντίστοιχο θώκο.
Είπαμε, κυβερνητικό έργο, αλλά όχι
και προσωπολατρία στο έπακρο. Εκτός
κι εάν υπάρχουν μύχιες φιλοδοξίες ή
καλά κρυμμένα πάθη…
Με έκπληξη (καλά, λέμε και
καμιά υπερβολή για να περνά η
ώρα) παρατηρούμε τους… μαθητευό-
μενους μάγους να «ανθίζουν», βελτιώ-
νοντας την τεχνική τους, τους υπολογι-
σμούς τους, τους μαθηματικούς τύπους
και φυσικά την αμετροέπεια «παρέα» με
τον βαθμό προκλητικότητάς τους.
Προ ημερών έτυχε να… πέσουμε
επάνω σε έναν εκτελεσθέντα (στην
κυριολεξία, όμως!) προϋπολογισμό
παρελθόντος μηνός, πραγματικό κομ-
ψοτέχνημα. Από αριθμητικής πλευράς,
από διπλο-εγγραφές, απ’ όπου κι εάν το
κοίταζε κάποιος, έβγαζε και ανάλογο…
λαγό. Δεν παραγνωρίζουμε τον άγραφο
κανόνα με βάση τον οποίο η στατιστική
αποτελεί τον επιστημονικότερο τρόπο
να πει κάποιος ψέματα, όμως στη συγκε-
κριμένη περίπτωση αρκεί ένα… ανοι-
γόκλεισμα των ματιών και οι αριθμοί
σου «μιλούν». Τώρα, το πώς σταθμίζεις
τα όσα σου λένε αυτοί (ήτοι οι αριθμοί),
αποτελεί ένα εντελώς διαφορετικό κε-
φάλαιο.
Ωστόσο, η βασική μας απορία είναι
για ποιο λόγο εξακολουθούν να κα-
ταφεύγουν στο… «παλιότερο κόλπο
του βιβλίου», δηλαδή να επιλέγουν να
«φουσκώνουν» σημαντικά τα προϋπο-
λογισθέντα, σε σημείο που να αγγίζει
ή να ξεπερνά ελαφρώς το 25% του συ-
νόλου τους, τη στιγμή κατά την οποία
γνωρίζουν εκ των προτέρων πως τα
ενταλματοποιηθέντα και τα αντίστοιχα
πληρωθέντα κατά 98% είναι γνωστά
όσο και σταθερά, άρα αμετάβλητα, ενώ
στη συντριπτική τους πλειοψηφία σχε-
τίζονται με τη μισθοδοσία εν τη ευρεία
της έννοια, καθώς συμπεριλαμβάνονται
και αντίστοιχα συνυπολογίζονται ασφα-
λιστικές καταβολές, επιδό-
ματα κ.ο.κ.
Το αστείο είναι πως εάν
κάποιος, κακόπιστος ή μη φίλα
προσκείμενος, θέλει να τους
βλάψει, δεν έχει παρά να ανατρέ-
ξει στους αρμόδιους δικτυακούς
τρόπους και να βρει τα σχετικά…
πειστήρια.
«Scripta manent», όπως είχε ισχυρι-
στεί και ο Γάϊος Τίτος σε μια ομιλία του
στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο.
Τη δόξα ενός πρώην πρωθυ-
πουργού, που κινδυνεύει να πε-
ράσει στην ιστορία –μεταξύ άλλων– για
το γεγονός ότι είχε ισχυριστεί πως «λε-
φτά υπάρχουν», φαίνεται πως ζήλεψαν
στελέχη της… Κόμισσας.
Απλά, η λογική τους δεν διαφέρει
διόλου από αυτήν που κυριάρχησε σε
συντριπτικό μέρος της κοινωνίας μας, η
οποία και δεν έδωσε βάση στη συνέχεια
της πρότασης του «φωτεινού παιδιού»:
«…αρκεί να τα αναζητήσει κάποιος».
Αλήθεια, έχουν επιχειρήσει να τα
αναζητήσουν; Μια διαδικτυακή… βόλτα
μέχρι τις Βρυξέλλες όχι μόνο αρκεί, αλ-
λά μπορεί να τους προσφέρει αρκετές
(ευχάριστες) εκπλήξεις.
Το ερώτημα είναι εάν ενδιαφέρονται
και δευτερευόντως εάν σκέφτονται καν
να… σπαταλήσουν λίγο από τον (άπει-
ρο) χρόνο τους να κάνουν κάτι καλό για
τον τόπο και τους σκληρά αγωνιζόμε-
νους επαγγελματίες του κλάδου.
Διακοπεύει, ταξιδεύει,
πετάει και ψαρεύει,
κολυμπά και διασκεδάζει
και όλα τα στραβά τα κράζει...
