62
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Τουρισμού. Με τον τρόπο αυτό, θα αξιοποιη-
θεί το προσωπικό και του υπουργείου και του
ΕΟΤ. Πιο συγκεκριμένα, αφορά εκτελεστι-
κές αρμοδιότητες που αφορούν πλέον και το
τουριστικό προϊόν –και όχι μόνο την επικοινω-
νία–, που ο ΕΟΤ καλείται να προβάλλει, ή πιο
σωστά τα επιμέρους εναλλακτικά προϊόντα,
που άλλοτε δεν υπάρχουν καν οργανωμένα
και άλλοτε χρειάζονται οργανωτική στήριξη
για να ολοκληρωθούν. Γιατί δεν έχει νόημα,
όπως σημείωσε η πρόεδρος, να προωθεί κα-
νείς νομοθετικό πλαίσιο για εναλλακτικές
μορφές και να τις προβάλλει, εάν δεν διαθέ-
τει αντίστοιχα ολοκληρωμένα και άρτια οργα-
νωμένα προϊόντα, κάτι που άλλωστε έχουν
υποδείξει όλες οι σχετικές έρευνες. Ο ΕΟΤ
είναι σε θέση να στήσει υπηρεσιακές μονά-
δες, που αφενός να οργανώνουν προϊόντα-
πρότυπα και αφετέρου να παρέχουν σχετική
τεχνογνωσία σε άλλους ενδιαφερόμενους
φορείς. Ο ΕΟΤ μπορεί επίσης να αναλάβει
τους αναγκαίους ελέγχους της τελικής ποιό-
τητας των προσφερόμενων τουριστικών υπη-
ρεσιών, αφού είναι ο μόνος δημόσιος φορέ-
ας με σχετική διαπίστευση και προσωπικό,
που έχει εκπαιδευτεί για το σκοπό αυτόν. Συ-
ναφής στόχος είναι και η βελτίωση της στε-
λέχωσης των γραφείων εξωτερικού, ώστε να
επιτελούν το έργο τους, διότι σήμερα αρκε-
τά γραφεία δεν είναι στελεχωμένα ή είναι
υποστελεχωμένα.
Τέλος, κάτι που αφορά την ιστορία του
ΕΟΤ: Ο ΕΟΤ διαθέτει ένα πολύτιμο αρχείο,
που θα πρέπει το συντομότερο να οργανωθεί
και να ψηφιοποιηθεί, ώστε να μπορεί αφενός
να διασωθεί και αφετέρου να καταστεί προ-
σιτό στους μελετητές της ιστορίας του τουρι-
σμού στη χώρα μας, σε φοιτητές και σε κάθε
ενδιαφερόμενο
Αδυναμίες στρατηγικής της πολιτικής ηγε-
σίας από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία για
την τουριστική ανάπτυξη
Η πρόεδρος του ΕΟΤ διευκρίνισε ότι λόγω
του μικρού χρονικού διαστήματος από τις
εκλογές του Ιανουαρίου 2015 μέχρι σήμερα
και των έκτακτων γεγονότων, που μεσολάβη-
σαν, θα αναφερθεί στη στρατηγική της προη-
γούμενης προ των εκλογών του Ιανουαρίου
πολιτικής ηγεσίας. Άλλωστε, φραστικά, όπως
είπε, υπάρχουν πολλές ομοιότητες στη στρα-
τηγική ανάπτυξης, που εξαγγέλλουν τα διά-
φορα πολιτικά κόμματα. Ομοιότητες που πη-
γάζουν από τις υφιστάμενες αναγκαιότητες
(ελλείψεις, καθυστερήσεις, αδυναμίες). Το
θέμα είναι ποια είναι η εφαρμογή τους και
ποιους στόχους εξυπηρετεί στην πράξη.
Αντίθετα, λοιπόν, με τη Στρατηγική Επικοι-
νωνίας, που ακολουθήθηκε το προηγούμενο
διάστημα, με εισήγηση του ΕΟΤ και με την
οποία διορθώθηκαν πολλά κακώς κείμενα και
η επικοινωνία έχει πλέον συγκεκριμένα και
μετρήσιμα αποτελέσματα, η στρατηγική ανά-
πτυξης εκφράστηκε, κατά τη γνώμη της προ-
έδρου, κυρίως μέσω ενός άστοχου νομοθετι-
κού έργου, ιδιαίτερα ελλειμματικού ως προς
την προστασία περιβάλλοντος (που αποτελεί
αναγκαία συνθήκη για τη βιωσιμότητα του ελ-
ληνικού τουρισμού), ανεπαρκούς ως προς τις
απαιτήσεις των εναλλακτικών μορφών τουρι-
σμού και που, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστη-
μα, υποβάθμισε κατά τη γνώμη της και το
ποιοτικό επίπεδο της τουριστικής προσφο-
ράς και την προστασία καταναλωτή. Πρόκει-
ται για μία μεγάλη συζήτηση, που μπορεί να
γίνει οποτεδήποτε με συγκεκριμένα παρα-
δείγματα.
Οικονομία διαμοιρασμού (sharing economy)
Το θέμα αυτό αφορά το υπουργείο και όχι
τον ΕΟΤ. Εντούτοις, η πρόεδρος του ΕΟΤ
τοποθετήθηκε ως νομικός και γενικά ως άν-
θρωπος του χώρου του τουρισμού, που έχει
άποψη και το έχει παρακολουθήσει πολύ συ-
στηματικά. Συγκεκριμένα είπε: «Όπως γνω-
ρίζετε, μέχρι τον Νοέμβριο υπάρχει μνημο-
νιακή δέσμευση να απελευθερωθούν οι του-
ριστικές μισθώσεις, γεγονός που κατά τη
γνώμη μου θα πρέπει να γίνει στη βάση ενός
πλαισίου, που θα εξασφαλίζει: α) προστασία
καταναλωτή, β) αποφυγή αθέμιτου ανταγωνι-
σμού και γ) όλα τα φορολογικά έσοδα από τα
πραγματικά εισοδήματα, που πραγματοποι-
ούνται στην Ελλάδα. Υπάρχει χρόνος για να
εκπονηθεί ένα τέτοιο πλαίσιο, σε συνεργα-
σία με τους συλλογικούς φορείς και τις εν-
διαφερόμενες εταιρείες. Προς το παρόν, οι
προτάσεις των εταιρειών κινούνται μόνο
προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης εσό-
δων προς τους οικείους δήμους, κάτι που εί-
ναι προφανώς αναγκαίο, αφού γενικά ο του-
ριστικός τομέας επιβαρύνεται από τη δεκα-
ετία του ’70 με ανταποδοτικά τέλη υπέρ των
δήμων, αλλά όχι αρκετό από μόνο του. Κατά
την εκπόνηση του εν λόγω πλαισίου, προφα-
νώς θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η σχετική
εμπειρία και το πλαίσιο και άλλων χωρών ή
πόλεων».
Ένα γενικότερο
πρόβλημα τα τελευταία
χρόνια, που σπάνια
αναφέρεται, είναι η
αναντιστοιχία στην
εξέλιξη των αφίξεων και
των εισπράξεων, η
μείωση δηλαδή της
μέσης κατά κεφαλήν
δαπάνης.
