35
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
ράδειγμα συναντάται στη Σαντορίνη. Βλέπετε εδώ
και περίπου δύο δεκαετίες προσπαθούμε να κα-
τασκευαστεί ένα δεύτερο τελεφερίκ προκειμένου
να μεταφέρει πρόσθετους επιβάτες και με σαφώς
μικρότερο χρόνο αναμονής. Ακόμη δεν τα έχουμε
καταφέρει… Αναλογιστείτε πως πέρυσι υπήρξαν
ημέρες κατά τις οποίες συνωστίζονταν περί τους
25.000 επιβάτες προκειμένου να κατέβουν από
τα κρουαζιερόπλοια στο λιμάνι της Σαντορίνης,
με σκοπό να βρεθούν στην Οία, στα Φηρά ή
οπουδήποτε αλλού. Το υπάρχον τελεφερίκ έχει τη
δυνατότητα να μεταφέρει περίπου 700 επιβάτες
την ώρα. Κάτι που σημαίνει πως δεν προλάβαιναν
να μεταφερθούν και άρα έμεναν στο κρουαζιερό-
πλοιο, δίχως να δαπανήσουν ούτε σεντ στο νησί.
Αλήθεια, ποιος βγήκε κερδισμένος από αυτή την
κατάσταση; Πρόκειται περί ρητορικού ερωτή-
ματος… Βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωριστεί η
αντίδραση που συναντάται επί του συγκεκριμένου
θέματος εκ μέρους των ντόπιων παραγόντων, λ.χ.
των ξενοδόχων, αλλά και της δημοτικής αρχής,
καθώς δείχνουν να βολεύονται και να εξυπηρε-
τούνται με τις υψηλές χρεώσεις στα καταλύματα,
οπότε αδιαφορούν πλήρως για ό,τι αφορά την
κρουαζιέρα. Παρ’ όλα αυτά, τέτοιου είδους κοντό-
φθαλμη λογική δεν είναι προς το κοινό συμφέρον,
καθώς αποκλείει ουκ ολίγους επαγγελματίες που
μπορούν να προσποριστούν τα ανάλογα οφέλη.
Οι δε δικαιολογίες που σκαρφίζονται είναι πραγ-
ματικά… δημιουργικές σε επίπεδο φαντασίας,
όσο και ανήκουστες! Αποτέλεσμα των ανωτέρω
είναι η Σαντορίνη, που ενώ μέχρι πρότινος κατείχε
τη 2η θέση σε επίπεδο επισκεψιμότητας κρουαζιε
ρόπλοιων στη χώρα μας, μετά τον Πειραιά, πλέον
να βρίσκεται στην 4η θέση. Μάλιστα, η προοπτική
για το μέλλον, κάθε άλλο παρά ευοίωνη δείχνει για
το συγκεκριμένο νησί… Σε εκ διαμέτρου αντίθετη
πορεία κινούνται νέοι προορισμοί, όπως η Ίος και
η Μήλος. Βλέπετε, οι εταιρείες τελευταία πιέζουν
για νέους προορισμούς που θα τους επιτρέψουν
να διαφοροποιήσουν το product mix του προσφε-
ρόμενου προγράμματός τους.
Πόσο επηρεάζουν την προσθήκη νέων προορι-
σμών οι λιμενικές εγκαταστάσεις;
Ξέρετε, η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη, αλλά
δύναται να εμπεριέχει ορισμένες μεταβλητές. Συ-
γκεκριμένα, μέχρι πρότινος η αγορά θεωρούσε ως
μονόδρομο την κατασκευή εξειδικευμένων στα-
θερών εγκαταστάσεων («μπαστουνιού), που συνο-
δεύονταν και από τις απαραίτητες σωληνώσεις για
τον ανεφοδιασμό των σκαφών με καύσιμα, νερό,
την αποχετευτική εξαγωγή, την πυρασφάλεια, τον
φωτισμό, τη φυσική ασφάλεια (λ.χ. κάμερες, κάγκε-
λα κ.ο.κ.). Σε αυτές τις περιπτώσεις προέκυπτε μια
σειρά από ζητήματα-εμπόδια, όπως ο χώρος και ο
χρόνος κατασκευής, η ποιότητα της κατασκευής,
οι καιρικές συνθήκες, ενώ σε ό,τι αφορά το κόστος,
αυτό… εκτοξεύονταν σε αστρονομικά επίπεδα.
Χώρια ο χρόνος για την έκδοση των απαιτούμενων
οικοδομικών αδειών, η διαδικασία επιλογής του
αναδόχου, τυχόν ενστάσεις επί της απόφασης κ.ά.
“
Το 2017 τα μεγέθη της
κρουαζιέρας κινήθηκαν
σε σαφώς πιο χαμηλά επίπεδα
εν συγκρίσει με προγενέστερα
ισχύοντα, καθώς υπήρξαν
3.414 προσεγγίσεις σε λιμάνια
έναντι 4.290 το 2016.
”
