30
FOOD
Service
cover
story
αφορμή που κίνησε αυτήν τη
σημαντική αλλαγή για εμένα
δεν ήρθε δίχως να την περιμέ-
νω και δίχως εγώ η ίδια να έχω
βάλει το χεράκι μου σε αυτό.
Κάποια μέρα που διάβαζα ένα
βιβλίο με ποιήματα του Κων-
σταντίνου Καβάφη (αγαπώ την
ποίηση και ιδιαίτερα τον Καβά-
φη) στάθηκα σε ένα ποίημα, το
«Όσο Μπορείς» του 1913. Τότε
ο Καβάφης έγραψε:
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την
ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς:
μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του
κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι
ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις
πηγαίνοντας την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς
την στων σχέσεων και
των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη
φορτική.
Για εμένα, εκείνη ήταν μία
σπουδαία στιγμή συνειδητότη-
τας για το τι πραγματικά θέλω.
Έτσι απλώς σκέφτηκα πως ήρ-
θε η ώρα να αλλάξω τη ζωή μου
και το έκανα.
Η μαγειρική δεν
σταματά
Δεν υπάρχει στιγμή βαρετή
που να έχει θέση στη ζωή μου.
Έχω το δικό μου εστιατόριο
στην καρδιά της Νέας Υόρκης,
το Loi Estiatorio, και στη Ναύ-
πακτο ένα ακόμη, το Κουζίνα
Μαρία Λόη. Παράλληλα «τρέ-
χω» το Loi Pasta, τα δικά μου
ζυμαρικά, τα οποία ήδη πωλού-
νται σε 37 σουπερμάρκετ σε
βορειοανατολικές περιοχές των
ΗΠΑ και αναπτύσσονται ρα-
γδαίως. Σε εξέλιξη βρίσκεται
ένα ακόμη project με το
Loi Greek Yogurt (το αναφέρω
ακριβώς όπως έχει διαδοθεί
στις ΗΠΑ), για το οποίο θα τα
πούμε σύντομα, και στην κυριο-
λεξία τρέχω και δεν φτάνω με
τη θετική διατροφική «παλίρ-
ροια» που προκάλεσε το βιβλίο
μου με τον τίτλο «The Greek Di-
et». Η αλήθεια είναι πως αυτή
την περίοδο σημαντικά σχέδια
βρίσκονται σε παράλληλη εξέ-
λιξη, όπως αυτό που αφορά τη
μελέτη μου για τη διατροφή
στα παιδιά. Συνεργάζομαι στε-
νά με τους ειδικούς του The
Center of Discovery (
centerfordiscovery.org) και το
Τμήμα Nourishment Arts με
έδρα τη Νέα Υόρκη, το οποίο
πραγματικά κάνει απίστευτη
δουλειά, όχι μόνο με παιδιά,
αλλά και με ενηλίκους οι οποίοι
αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχικά
και σωματικά προβλήματα.
Εργάζομαι στενά με επιστήμο-
νες οι οποίοι πιστεύουν –όπως
και εγώ– πως η διατροφή είναι
φάρμακο. Και είναι, αρκεί να το
συνειδητοποιήσουμε και να τη
μετατρέψουμε σε ζωτικής ση-
μασίας καθημερινή συνή-
θεια. Όσο εύκολα θα μπορού-
σα να περιορίσω-οριοθετήσω
τις δραστηριότητές μου τόσο
δύσκολα αυτό μπορώ να το κά-
νω πράξη. Έχω μάθει να δου-
λεύω και να προσφέρω. Όταν
αποφασίζω κάτι, δύσκολα στα-
ματώ. Ακόμη και τις στιγμές
που νιώθω κουρασμένη και πέ-
φτω να ξαπλώσω, μου έρχεται
μια ιδέα που δεν με ξυπνά
απλώς, με ξεκουράζει και με
αναζωογονεί. Μια ιδέα που
όταν γίνεται πράξη μπορεί να
δώσει πνοή –άρα ζωή– σε συ-
νανθρώπους μου. Έτσι, ακόμη
και μέσα στη βαθιά κούραση,
εγώ μπορώ να συνεχίζω!
Όπως συνεχίζω –και εκτιμώ
ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα–
τη συνεργασία με έναν θαυμά-
σιο οργανισμό, τον C-CAP (Ca-
reers through Culinary Arts Pro-
grams
. Τι
κάνουμε εκεί; Συμβουλεύουμε
παιδιά γυμνασίου να εντοπί-
σουν και κατά συνέπεια να
εκτονώσουν το πάθος τους
στην τέχνη της γαστρονομίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι μέσω του
Εθνικού Οργανισμού C-CAP,
έφηβοι που είχαν πάρει ένα κα-
κό μονοπάτι στη ζωή τους τώρα
πια είναι αναγνωρισμένοι σεφ,
μάνατζερ σε εστιατόρια ή ξενο-
δοχεία, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων
κ.λπ. Πόσο πολύ θα ήθελα να
το δω και στην Ελλάδα αυτό.
Η θέση της γυναίκας
Ό,τι μπορεί να κάνει ένας
άντρας σε μία επαγγελματική
κουζίνα μπορεί να το κάνει και
μία γυναίκα. Φυσικά και μία γυ-
ναίκα δεν διαθέτει την ίδια σω-
