52
Π
ρόσφατα, σε μια φιλική παρέα η συζή-
τηση περιστράφηκε γύρω από τα σου-
περμάρκετ και το γεγονός ότι τελευταία
έχει παρατηρηθεί πως σε αρκετές γειτο-
νιές μεταφέρουν και αλλάζουν θέση στα
προϊόντα, δημιουργώντας μια κάποια σύγχυση.
Βέβαια, δεν πρόκειται για μια προσπάθεια…
βασανισμού και δημιουργίας πονοκεφάλου στους
πελάτες εκ μέρους των σουπερμάρκετ, αλλά
αντιθέτως μια ευρέως αναγνωρισμένη όσο και
δοκιμασμένη μέθοδο ενθάρρυνσης των πελατών
τους να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο πραγ-
ματοποιούν τις αγορές τους. Έχει παρατηρηθεί ότι
ένα εντυπωσιακά μεγάλο ποσοστό των σύγχρο-
νων καταναλωτών αποδεικνύει σε καθημερινή
βάση πως κινείται με βάση τη συνήθεια, σαν ένας
αυτόματος πιλότος να «καθοδηγεί» τις αποφάσεις
του. Από τα ψώνια στο σουπερμάρκετ μέχρι το
τι θα παραγγείλουν στο εστιατόριο, το μπαρ ή
την καφετέρια. Κάτι που έχει ως συνέπεια να μην
κινούνται καν σε ορισμένους διαδρόμους, να μην
γεύονται διαφορετικές γεύσεις, έτσι ως αλλαγή,
να μην έχουν γνώση, αίσθηση ούτε εμπειρία από
νέα, άλλα προϊόντα ή πιάτα.
Αλλαγή, πόσο και γιατί;
Υπό αυτό το πλαίσιο, η ερώτηση-κλειδί προς
τους λιανεμπόρους είναι πόσο συχνά πρέπει να
αλλάζουν την εμφάνιση και τη βασική δομή του
καταστήματός τους. Για ορισμένους επαγγελματι-
κούς κλάδους, πρόκειται για μια ισόρροπη κίνηση
μεταξύ της μεταφοράς των προϊόντων σε διαφο-
ρετικές θέσεις στο χώρο προκειμένου να «σπάνε»
συνήθειες και ρουτίνες. Πρόκειται για μια πρόκλη-
OPERATIONS
Αλλάζω γιατί… βουλιάζω ή γιατί το σχεδιάζω;
Αλλαγή
στο
μενού
Το δίλημμα «συχνά ή καθόλου», «ριζικό ή μερικό»,
«εποχιακό ή ευκαιριακό» προκύπτει όταν ένα εστιατόριο, ένα restaurant bar
ή ακόμη και μια παμπ εξετάζει την πιθανότητα αλλαγής του ισχύοντος μενού.
Τόσο για το φαγητό όσο και για τη λίστα των ποτών που διαθέτουν.